Η γυναίκα δε πρέπει να ξεχνά την ανάγκη της να προλαμβάνει παρά να θεραπεύει. Για αυτό και η συνεργασία με το γυναικολόγο της είναι πολύ σημαντική. Η πρόληψη ξεκάνει από την περίοδο της ήβης, που οι ορμόνες ξυπνούν και διαφοροποιούν το σώμα της έφηβης. Προτού λοιπόν ανοίξει η σεξουαλική της ζωή, η μητέρα του κοριτσιού οφείλει να την οδηγήσει στο γυναικολόγο, προκειμένου η νεαρή γυναίκα να αρχίσει να συνειδητοποιεί την ανάγκη της τακτικής παρακολούθησης και φροντίδας του σώματος της. Η πρώτη επίσκεψη στο γυναικολόγο, αυξάνει τη προληπτική αγωγή που αρχίζει να υιοθετεί στη ζωή της, ενώ ο γιατρός της θα την καθοδηγήσει σωστά και υπεύθυνα , για το τι πρέπει να γνωρίζει στις επερχόμενες αλλαγές και στην εμμηνορρυσία, που δείχνει την ορμονική της ενεργοποίηση. Δεν θεωρείται τολμηρό βήμα η επίσκεψη της μικρής γυναίκας με τη μητέρα της στο γυναικολόγο , ούτε είναι υπερβολή ο γυναικολόγος να της μιλήσει σοβαρά και υπεύθυνα γι’αυτά που προϋποθέτουν τη σεξουαλική της υγεία.

Βασική παράμετρος είναι η σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση για τις μεθόδους αντισύλληψης που μια γυναίκα μπορεί να ακολουθήσει, ελέγχοντας τη γονιμότητα της, έτσι ώστε να προφυλαχθεί από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Η αντισυλληπτική μέθοδος που η έφηβη οφείλει να γνωρίζει σωστά, καθώς και η μητέρα της ως θετικός ενισχυτής, είναι εκείνη του αντισυλληπτικού χαπιού, εφόσον η σεξουαλική ζωή της είναι αυστηρά μονογαμική με σταθερό και αυστηρά μονογαμικό σύντροφο. Πρέπει να γνωρίζει επίσης τα θετικά ευεργετήματα που προσφέρει η μέθοδος αυτή και να απομυθοποιήσει φόβους που έχουν χρεώσει στην αντισυλληπτική μέθοδο του χαπιού, το όποιο είναι απαραίτητο να χορηγείται κάτω από ιατρικές προϋποθέσεις που ο γυναικολόγος καθορίζει στον κλινικό έλεγχο.

Μεγαλώνοντας η γυναίκα και έχοντας αναπτύξει πλήρη σεξουαλική ζωή, οι συχνές και τακτικές επισκέψεις στο γυναικολόγο της, τη μαθαίνουν να σέβεται τον εαυτό της, να αγαπάει το σώμα της και να το φροντίζει, προλαμβάνοντας παράλληλα κάτι που μπορεί να απειλήσει τη ζωή της.

Μια γυναίκα μετά τα 18 της χρόνια, οφείλει να ψηλαφίζει τακτικά (μια φορά τον μήνα) τους μαστούς της και να παρατηρεί τη δομή του στήθους της, προκειμένου να προλάβει ένα πιθανό μελλοντικό πρόβλημα υγείας.

Μετά τα 30 της χρόνια και για τις επόμενες δεκαετίες είναι απαραίτητος ο απεικονιστικός έλεγχος σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού της. Αναμφίβολα, η συστηματική επαφή και εξοικείωση με το σώμα της, την προστατεύει από τον καρκίνο, αλλά και από άλλες παθήσεις, οι όποιες αν διαγνώσουν και αντιμετωπιστούν έγκαιρα, δεν της ανατρέπουν τη ζωή. Η σεξουαλική της υγεία, καθορίζει τη σεξουαλική της συμπεριφορά και ενισχύει σημαντικά τη ποιότητα ζωής της και τη συντροφικότητά της.


Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ… ΚΑΙ 10 ΓΙΑ ΜΑΣ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας]