Ανεσταλμένη εκσπερμάτιση για έναν άνδρα είναι η πλήρης αναστολή εμφάνισης σπέρματος κατά τη σεξουαλική επαφή με τη σύντροφο. Πιο συγκεκριμένα, η αναστολή αυτή μπορεί να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, όπου ο άνδρας με πλήρη διείσδυση μέσα στο κόλπο της συντρόφου του αδυνατεί να φτάσει στη εκσπερμάτιση. Άλλες φορές, ο άνδρας δε φτάνει καθόλου στην εκσπερμάτιση σε όλη τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής με τη σύντροφο του (παιχνίδια και διείσδυση) ή δε μπορεί να φτάσει σε εκσπερμάτιση ούτε και μόνος του με αυνανιστική προσπάθεια.

Συνήθης εικόνα είναι η αδυναμία του να ολοκληρώσει κατά τη διάρκεια της κολπικής διείσδυσης, ενώ μπορεί να εκσπερματίσει είτε με το χέρι του (το σύνηθες) είτε με το χέρι της συντρόφου του στη φάση των σεξουαλικών παιχνιδιών, είτε ακόμα και στη φάση του στοματικού σεξ από τη σύντροφο του. Ουσιαστικά, ο άνδρας που κυριαρχείται από τη διαταραχή αυτή έχει την ικανότητα να «απολαμβάνει» αυνανιστικούς οργασμούς, ενώ δεν μπορεί να βιώσει την κορύφωση μέσα από τη σεξουαλική επαφή με τη σύντροφό του.

Τα αίτια που κυριαρχούν στην ανεσταλμένη εκσπερμάτιση είναι περισσότερο ψυχογενή και συνδέονται άμεσα με το πώς νιώθει ο άνδρας μέσα στη σχέση του αλλά και με το πώς ψυχοσεξουαλικά ωρίμασε και βίωσε τις πρώτες σεξουαλικές του εμπειρίες. Τα τελευταία χρόνια, η διαταραχή αυτή αυξάνεται συνεχώς στον ανδρικό πληθυσμό, κυρίως της ηλικίας των 20-30 χρόνων, που είναι και η πρώτη γεμάτη σεξουαλική δεκαετία του άνδρα. Το άγχος και η αμφισβήτηση για το σεξουαλικό του ρόλο, καθώς και η παράταση συχνών και επαναλαμβανόμενων αυνανιστικών οργασμών, κλέβουν την παράσταση της σεξουαλικής έκφρασης προς τον οργασμικό κύκλο της σεξουαλικής πράξης. Ο άνδρας ουσιαστικά αυτοπαγιδεύετε όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να τελειώσει, προκαλώντας εκνευρισμό και στη σύντροφο του, που το εισπράττει αρνητικά ως προς τη γυναικεία της θηλυκότητα, αισθανόμενη ότι δεν μπορεί να τελειώσει σεξουαλικά το σύντροφο της. Ο άνδρας με το πρόβλημα αυτό προσπαθεί μάταια να φέρει εδώ και τώρα την εκσπερμάτιση για να τη δείξει στη σύντροφο του. Οδηγείται έτσι, σε έναν μηχανικό και καταναγκαστικό τρόπο διατήρησης της στύσης, αφού δεν μπορεί να φτάσει στην εκσπερμάτιση. Η επίμονη αυτή προσπάθεια αλλά και η έκλυση άγχους στη μη επίτευξη του σκοπού, φέρνει κόπωση και μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια της στύσης.

Περά από τα ψυχολογικά αίτια υπάρχουν και οργανικά αίτια ανεσταλμένης εκσπερμάτισης, τα οποία είναι κυρίως φάρμακα, όπως αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά και κατασταλτικά του ΚΝΣ, νευροληπτικά και αντιυπερτασικά. Επίσης, ενοχοποιούνται ο σακχαρώδης διαβήτης, οι βλάβες του νωτιαίου μυελού και οι παθήσεις των οσφυϊκών γαγγλίων.


Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ… ΚΑΙ 10 ΓΙΑ ΜΑΣ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...