Πριν από ένα χρόνο Γερμανοί ερευνητές δημοσίευσαν τα αποτελέσματα μιας μελέτης η οποία διεξήχθη σε μία μόνο κλινική, είχε δείγμα 4752 άνδρες κι έδειξε μια συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση φαρμάκων για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας (ΣΔ) μετά από ριζική προστατεκτομή και τη βιοχημική υποτροπή του καρκίνου του προστάτη.

Τα ευρήματα της απασχόλησαν πολύ τους ειδικούς και κάποιοι κλινικοί ανησύχησαν σε τέτοιο βαθμό που δίσταζαν να χορηγήσουν τα φάρμακα αυτά, τα οποία είναι γνωστά ως αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (PDE5i), και αποτελούν την πρώτη γραμμή θεραπείας για τη ΣΔ που εμφανίζεται συχνά μετά την προστατεκτομή.

Οι γερμανοί ερευνητές δήλωσαν πέρυσι έκπληκτοι από τη συσχέτιση που αποκάλυψαν, καθώς αρχικά θεωρούσαν ότι η αγωγή με PDE5i θα μπορούσε να λειτουργήσει προστατευτικά.

Μια διεθνής ερευνητική ομάδα, λοιπόν, αποφάσισε να επανεξετάσει το ζήτημα. Αυτή τη φορά χρησιμοποιήθηκε μια πιο επίσημη πηγή από σουηδική βάση δεδομένων σχετικά με τις καταγραφές του καρκίνου του προστάτη και τις συνταγογραφούμενες θεραπείες σε εθνικό επίπεδο.

Από το σύνολο των ανδρών που είχαν εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη, υποβλήθηκαν σε ριζική προστατεκτομή ή ακτινοθεραπεία μέσα στο 2006 ή το 2007 και ήταν 5 χρόνια υπό παρακολούθηση, οι ερευνητές εντόπισα 293, οι οποίοι έκαναν βιοχημική υποτροπή μετά τη θεραπεία και 5767 που δεν έκαναν.

Αγωγή με PDE5i χορηγήθηκε στο 51% των ανδρών που έκαναν υποτροπή και στο 58% των ανδρών που δεν έκαναν. Πιο συγκεκριμένα, χορηγήθηκαν σιλδεναφίλη (Viagra), βαρδεναφίλη (Levitra) και τανταλαφίλη (Cialis). Στη νέα αυτή μελέτη, λοιπόν, δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική σχέση ανάμεσα στη λήψη PDE5i και την υποτροπή του καρκίνου του προστάτη μετά τη θεραπεία. Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 30 Δεκεμβρίου στο European Urology.

Τα πρόσφατα αυτά ευρήματα είναι πολύ σημαντικά γιατί δείχνουν ότι τα φάρμακα αυτά που δυστυχώς είναι συνήθως απαραίτητα μετά από τη ριζική προστατεκτομή δεν βλάπτουν τον ασθενή. Παράλληλα, μια ιταλική μελέτη που διεξήχθη σε ένα μόνο κέντρο, επίσης δε βρήκε σύνδεση ανάμεσα στη λήψη φαρμάκων για τη ΣΔ και την υποτροπή του καρκίνου του προστάτη.

Ένας από τους συγγραφείς της γερμανικής μελέτης, όμως, υπερασπίστηκε τη μελέτη αυτή, η οποία διεξήχθη σε μια από τις μεγαλύτερες κλινικές για τον καρκίνο του προστάτη σε παγκόσμιο επίπεδο. Πιστεύει ότι οι διαφορές κυρίως οφείλονται στις διαφορετικές ομάδες ασθενών που χρησιμοποιήθηκαν. Στη γερμανική μελέτη συμμετείχαν μόνο ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργείο και στην πλειοψηφία ο καρκίνος ήταν κλινικά εντοπισμένος στο προστάτη. Οι Γερμανοί ερευνητές λοιπόν θεωρούν πως μια μικρή βιολογική επίδραση, όπως αυτή που ενδέχεται να έχει η λήψη ενός PDE5i, μπορεί να ανιχνευτεί καλύτερα σε ασθενείς με καλύτερη γενική πρόγνωση παρά σε ασθενείς με πιο επιθετικούς καρκινικούς όγκους. Στη σουηδική μελέτη, από την άλλη, το δείγμα των ασθενών ήταν πιο ετερογενές . Σε κάθε περίπτωση, ο συγγραφέας της γερμανικής μελέτης κατέληξε ότι τα νέα αυτά ευρήματα αποτελούν «καλά νέα» .

Πιο συγκεκριμένα, η σουηδική μελέτη έδειξε ότι η χρήση των PDE5i δε σχετίζεται με βιοχημική υποτροπή του καρκίνου του προστάτη μετά από ριζική προστατεκτομή. Δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική σχέση ακόμα κι όταν ελέγχθηκε η επίδραση ενός μεγάλου αριθμού πιθανών δευτερογενών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του εισοδήματος, της οικογενειακής κατάστασης και τους Gleason score. Τα αποτελέσματα δεν άλλαξαν ούτε μετά τον επιπρόσθετο έλεγχο για ενδεχόμενη χειρουργική παθολογία.

Τα ευρήματα της σουηδικής μελέτης, μάλιστα, δείχνουν ότι τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία μπορεί να δράσουν μέχρι και προστατευτικά. Οι άνδρες που λάμβαναν PDE5i σε δόσεις μεγαλύτερες από τη μέση, είχαν ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο βιοχημικής υποτροπής μετά από προστατεκτομή και ο κίνδυνος παρέμενε χαμηλός μετά το έλεγχο της επίδρασης των παθολογικών χαρακτηριστικών του όγκου.

Χρήστος Φλιάτουρας
Ουρολόγος

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...