Το ΕΣΥ είναι μία από τις μεγαλύτερες μεταπολιτικές κατακτήσεις της κοινωνίας μας. Το κίνημα υγείας που αναπτύχθηκε την δεκαετία του 1980 έδωσε μία ισχυρή ώθηση στην οργάνωση και ανάπτυξη ενός κατεξοχήν Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Από την δεκαετία του 1990 και εντεύθεν έχουμε αλλαγή στάσης και πολιτικών, που σε συνάρτηση με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς οδήγησαν σε στασιμότητα, στρεβλώσεις και εκφυλισμό του όλου εγχειρήματος.

Η πολιτική της τελευταία πενταετίας είχε εμφανή στοιχεία συνειδητής υποβάθμισης, απαξίωσης και υπονόμευσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Η πολιτική του ΥΥΚΑ μετά την 4 ΟΚΤΩΒΡΗ έχει διαχειριστικό χαρακτήρα που συντηρεί και αναπαράγει όλα τα αρνητικά φαινόμενα που κληρονόμησε. Η πολιτική ηγεσία δεν έχει ακόμη προσδιορίσει τις τομές και τις ρήξεις που απαιτούνται για την Ανάταξη, Αναζωογόνηση και Ανάπτυξη του ΕΣΥ.
Υπάρχουν βήματα οπισθοδρόμησης σε εμπειρικές μορφές Διοίκησης, κατ’ εξοχήν ιατροκεντρικές, όταν το κρίσιμο στοιχείο είναι τα χρέη των Νοσοκομείων και η ορθολογική αξιοποίηση του ιατρικού δυναμικού.

Τα κυριότερα προβλήματα του ΕΣΥ εντοπίζονται στην υποχρηματοδότηση, που το καθηλώνουν και το καθιστούν συμπληρωματικό του Ιδιωτικού τομέα υγείας, που ανθεί λόγω της προκλητικής προνομιακής μεταχείρισης. Η ανορθολογική διάθεση και διαχείριση των πόρων που διατίθενται η αδιαφάνεια και η διαφθορά, έρχονται να επιτείνουν το πρόβλημα της χαμηλής χρηματοδότησης.
Η γραφειοκρατία και η παραοικονομία του ΕΣΥ είναι επίσης στοιχεία που το υπονομεύουν, το δυσφημούν και το απαξιώνουν. Η αδιαφάνεια στις προμήθειες υγειονομικού, φαρμακευτικού υλικού και αντιδραστηρίων, οι συμβάσεις με εργολάβους για τις βοηθητικές υπηρεσίες φύλαξης, καθαριότητας, catering κλπ, οδηγούν σε κατασπατάληση πολύτιμων πόρων και διασπάθιση δημοσίου χρήματος.
Το φακελάκι, οι λίστες αναμονής, η προκλητή συνταγογράφηση και η προκλητή ζήτηση βιοϊατρικής τεχνολογίας, οδηγούν σε καταλήστευση των αποθεματικών του κλάδου υγείας των ταμείων και σε στυγνή εκμετάλλευση και ταλαιπωρία τους χρήστες των υπηρεσιών υγείας.
Η πολιτική σε ανθρώπινο δυναμικό διαπνέεται από αδιαφάνεια και πελατειακή λογική και αντίληψη.
Υπάρχει ανορθολογική κατανομή του ιατρικού προσωπικού μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Ενώ διαθέτουμε 0,8 γιατρούς ανά 1000 κατοίκους, από τις καλύτερες αναλογίες στην Ευρώπη, εν τούτοις η κακή κατανομή τους σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό των υγειονομικών μονάδων, δημιουργεί προβλήματα στην λειτουργία των μικρών και μεσαίων Νοσοκομείων.
Οι ελλείψεις Νοσηλευτικού, Παραϊατρικού προσωπικού βάζουν εμπόδια στην αξιοποίηση σύγχρονων υποδομών του ΕΣΥ. Κρεβάτια ΜΕΘ, χειρουργικά τραπέζια, ακτινολογικά μηχανήματα, εργαστηριακές υποδομές παραμένουν αναξιοποίητα, καθώς άλλα είναι κλειστά και άλλα λειτουργούν μόνο σε πρωινή βάρδια. Η μετάταξη και οι αποσπάσεις του προσωπικού αυτού εκτός ΕΣΥ και ο αποχαρακτηρισμός τους σε Διοικητικό προσωπικό είναι πράξεις ρουσφετολογικές, πελατειακές, που η προηγούμενη κυβέρνηση τις ασκούσε κατά κόρον, αλλά και η παρούσα δεν έχει νομοθετικά σφραγίσει αυτές τις δυνατότητες.
Οι αμοιβές του προσωπικού είναι χαμηλές ενώ τα κίνητρα απουσιάζουν παντελώς. Η ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα για το Νοσηλευτικό – Παραϊατρικό προσωπικό τα τελευταία 15 χρόνια διαρκώς εξαγγέλλεται και ουδέποτε υλοποιείται.
Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών από 5-15 χρόνια βάζει σε κίνδυνο την ασφαλή λειτουργία των Νοσοκομείων, καθώς υπάρχει αντικειμενική αδυναμία για εργασία μετά το 60ο έτος ηλικίας στο Νοσηλευτικό – Παραϊατρικό προσωπικό.

Οι προτάσεις της ΠΟΕΔΗΝ για ένα Σύγχρονο Ποιοτικό, Αποτελεσματικό και Βιώσιμο εθνικό σύστημα υγείας είναι:

- Χρηματοδότηση του ΕΣΥ στο μέσο Ευρωπαϊκό όρο με ορθολογική διάθεση και διαχείριση πόρων. Μηχανογράφηση – Διπλογραφικό σύστημα – σφαιρικοί και τμηματικοί προϋπολογισμοί – σύγχρονο Management.
- Υγειονομικός χάρτης με επάρκεια υποδομών και με αποκέντρωση κλινών πόρων και τεχνολογιών. Ανάπτυξη Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Δημόσιων Διαγνωστικών Κέντρων και Νοσοκομείων Αποκατάστασης. Πανελλαδική ανάπτυξη του ΕΚΑΒ με στελέχωση και σύγχρονο εξοπλισμό.
- Πολιτική Ανθρώπινου Δυναμικού για υψηλή εκπαίδευση, ικανοποιητικές αμοιβές, και καλές συνθήκες εργασίας.
- Σύγχρονοι οργανισμοί που να απεικονίζουν τις πραγματικές ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό.
- Προσλήψεις Νοσηλευτικού – Παραϊατρικού προσωπικού. Ένταξη των εργαζομένων αυτών στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα με συνταξιοδοτικό όφελος.
- Αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης και αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού. Δια βίου εκπαίδευση.
- Πιστοποίηση των υποδομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών.
- Ολοήμερη λειτουργία των Υγειονομικών Μονάδων με κίνητρα στο προσωπικό και οικονομικά οφέλη για το ΕΣΥ, τα ταμεία Υγείας και τους χρήστες των Υπηρεσιών.
Σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση πλήττει τις αμοιβές και το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, όλο και περισσότερο θα αυξάνει η ζήτηση Δημοσίων Υπηρεσιών Υγείας. Είναι λοιπόν αναγκαίο το ΕΣΥ να μην μπει στην προκρούστεια κλίνη των Δημοσιονομικών περιορισμών και της πολιτικής λιτότητας, αλλά αντίθετα να αποτελέσει ένα δίκτυ ασφαλείας, καθώς όλο και περισσότεροι πολίτες περιθωριοποιούνται και οδηγούνται κάτω από τα όρια της φτώχιας.


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΙΟΥΜΠΕΛΗΣ