Σημαντική μείωση του κίνδυνου καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνησιμότητας προσφέρει ο σωστός έλεγχος της γλυκόζης στους διαβητικούς με αυτοεξέταση, καθώς και καλύτερη ποιότητα ζωής λόγω της μείωσης των επιπλοκών. Οι ειδικοί επισημαίνουν την ανάγκη εκπαίδευσης των ασθενών, ώστε να μην αμελούν την αυτοεξέταση, που συνιστάται για όλους τους τύπους διαβήτη όπως επισημάνθηκε στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Διαβητολογίας που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη.

Ειδικά ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα πριν και δύο ώρες μετά το φαγητό είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την ανίχνευση και τη διαχείριση της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας (PPHG) και των μεταγευματικών διακυμάνσεων της γλυκόζης στο αίμα (PPG) . Παρέχει στους ασθενείς με διαβήτη πολύτιμες πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τις επιπτώσεις της ποσότητας και της σύνθεσης του φαγητού στη γλυκόζη του αίματός τους. Έτσι, τους επιτρέπει να προσαρμόσουν τον τρόπο ζωής και τη διατροφή τους με τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται κατάλληλος γλυκαιμικός έλεγχος και πρόληψη των επιπλοκών. Οι δύο διακυμάνσεις PPHG και PPG σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνησιμότητας και παρουσιάζονται συχνά σε ασθενείς με διαβήτη, στους οποίους φαίνεται να επιτυγχάνεται αποτελεσματικός έλεγχος με επίπεδα HbA1c κάτω του 7,0%. Αυτό επισημαίνεται από μια μελέτη που αξιολόγησε τη συχνότητα της μεταγευματικής υπεργλυκαιμίας μέσω της χρήσης προγευματικής και μεταγευματικής SMBG1.

Η μελέτη διεξήχθη σε εξωτερικά ιατρεία κλινικών και συμπεριέλαβε μια ομάδα 3.284 ασθενών με διαβήτη τύπου 2 που δεν λάμβαναν θεραπεία με ινσουλίνη. Περίπου το 59% των συμμετεχόντων παρουσίασαν τουλάχιστον τέσσερις διακυμάνσεις PPG > 160mg/dl (8,9mmol/L) και το 41% παρουσίασαν τουλάχιστον τέσσερις διακυμάνσεις PPG >40mg/dl (2,2mmol/L). Η αυτo-εξέταση γενικά συνιστάται για τις θεραπευτικές προσεγγίσεις όλων των τύπων διαβήτη, προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερος έλεγχος της γλυκόζης και τιμές που είναι κοντά στις φυσιολογικές. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί ακόμη να μη χρησιμοποιείται πολύ από ασθενείς με διαβήτη Τύπου 2, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έλαβαν θεραπεία με αντιδιαβητικά φάρμακα από το στόμα ή ινσουλίνη.

Πολλοί ασθενείς επίσης κάνουν τη SMBG μόνο ενώ νηστεύουν ή πριν από τα γεύματα, γεγονός το οποίο δεν παρέχει πάντοτε πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με το πώς επηρεάζει ο τρόπος πρόσληψης των υδατανθράκων τις γλυκαιμικές αποκρίσεις. Συνεπώς, οι επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης καλούνται να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς τους σχετικά με τους κινδύνους που συνδέονται με υψηλές συγκεντρώσεις PPG ( > 150mg/dL) και να σιγουρευτούν ότι οι ασθενείς κατανοούν ότι τα επίπεδα της μεταγευματικής γλυκόζης καθορίζονται από το συνολικό ποσό των υδατανθράκων που καταναλώνονται.

Οι ασθενείς πρέπει να ενθαρρύνονται να ελέγχουν τις τιμές τους τακτικά σε διάφορες χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια της ημέρας και να τους παρέχεται βοήθεια με τη δημιουργία ενός σχεδίου εξέτασης, ώστε να βελτιστοποιηθούν τα οφέλη της SMBG. Η βέλτιστη συχνότητα και οι μορφές της αυτο-παρακολούθησης εξαρτώνται πάντα από διάφορους παράγοντες - τον τύπο του διαβήτη, τις εναλλακτικές της επιλεγμένης θεραπείας, την εξατομικευμένη οριοθέτηση στόχου της HbA1c, καθώς επίσης και τις προγευματικές και μεταγευματικές τιμές της γλυκόζης στο αίμα.