Η παρουσία βλεννοπυώδους ή βλεννοαιμορραγικού ρινικού εκκρίματος στις γάτες και τους σκύλους δεν πρέπει να αγνοείται. Συχνά το ρινικό έκκριμα αποτελεί εκδήλωση γενικότερου νοσήματος, το οποίο μπορεί ελάχιστα να επηρεάζει ή να σχετίζεται με τις αναπνευστικές οδούς. Συχνά όμως, το ρινικό έκκριμα αποτελεί εκδήλωση γενικότερου νοσήματος, το οποίο μάλιστα μπορεί ελάχιστα να επηρεάζει ή να σχετίζεται με τις αναπνευστικές οδούς.

Τα νοσήματα αυτά διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: σε αυτά που προσβάλλουν τα νεαρά ζώα και τα οποία προλαμβάνονται με εμβολιασμό και σε εκείνα που αφορούν τα ενήλικα ζώα.

Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται τα λοιμώδη και μεταδοτικά νοσήματα, τα οποία προσβάλλουν κατά κανόνα ζώα που δεν εμβολιάστηκαν.

Στα γατάκια λοιπόν η παρουσία ρινικού εκκρίματος είναι συνήθως αποτέλεσμα ιώσεων, με σοβαρότερη τη λοίμωξη από ερπητοϊό, ο οποίος ευθύνεται και για βαρύτατη προσβολή των οφθαλμών, ικανή να οδηγήσει σε τύφλωση, κυρίως όταν επιπλέκεται και από χλαμυδίωση. Αντίστοιχα, τα κουτάβια (2 έως 5 μηνών) όταν δεν εμβολιαστούν, προσβάλλονται από ανάλογες ιώσεις, με σπουδαιότερο τον ιό της νόσου του Carre, νόσος που είναι γνωστή και ως μόρβα.

Για τα κουταβάκια, αλλά και όλων των ηλικιών ζώα που δεν εμβολιάστηκαν και τα οποία παρουσιάζουν βλεννοπυώδες ρινικό έκκριμα, η πρώτη σκέψη που γίνεται είναι η πιθανότητα προσβολής από μόρβα. Η νόσος Carre αποτελεί πολύ βαριά λοίμωξη, προσβάλλει όλα τα οργανικά συστήματα, αναπνευστικό, πεπτικό, δέρμα και κυρίως το νευρικό σύστημα. Συχνά είναι θανατηφόρα, προλαμβάνεται όμως με εμβολιασμό.

Στα ενήλικα ζώα μια σειρά από παθολογικές καταστάσεις εκδηλώνονται και με ρινικό έκκριμα. Ετσι, στις ενήλικες γάτες χρόνια ιογενή νοσήματα, όπως η ιογενής λευχαιμία, το σύνδρομο της επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (γνωστό και ως AIDS της γάτας) και η λοιμώδης περιτονίτιδα προκαλούν ανοσοκαταστολή, ώστε, μεταξύ των άλλων, οι γάτες αυτές να παρουσιάζουν και δευτερογενείς ευκαιριακές λοιμώξεις της ρινός (βακτηριακής, χλαμυδιακής ή άλλης αιτιολογίας) και χρόνια ρινίτιδα.

Η ρινίτιδα συνυπάρχει στις περιπτώσεις αυτές με χρόνια στοματίτιδα και περιοδοντοπάθεια, με αποτέλεσμα, πέρα από το βλεννοπυώδες ρινικό έκκριμα, να παρουσιάζουν και στοματική ή στοματοφαρυγγική δυσφαγία.

Αντίστοιχα, στους ενήλικους σκύλους πολλά συστηματικά και παρασιτικά νοσήματα εκδηλώνονται και με βλεννοπυώδες ή και πυοαιμορραγικό ρινικό έκκριμα. Τέτοια σοβαρά νοσήματα είναι η λεϊσμανίαση (Kala-azar), η ηπατονόσος, η πιροπλάσμωση και η χρόνια πνευμονία, από συστηματικές μυκητιάσεις (ασπεργίλλωση, κρυπτοκόκκωση).

Επίσης συστηματικά νοσήματα που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού, ευνοούν, όπως ειπώθηκε, τις ευκαιριακές χρόνιες λοιμώξεις του αναπνευστικού και ειδικότερα των ρινικών κοιλοτήτων. Στον σκύλο, μεταξύ αυτών, συχνότερα είναι η νόσος του Cushing (φλοιοεπινεφριδισμός), ο σακχαρώδης διαβήτης και τα κακοήθη νεοπλάσματα.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας