Η στυτική δυσλειτουργία οργανικής αιτιολογίας διακρίνεται σε:

A) Αγγειακή: Διάφοροι παράγοντες, οι όποιοι μπορούν να επιρεασουν την ενδοθηλιακή αγγειακή λειτουργία, είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε στυτική διαταραχή. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε: την αρτηριακή υπέρταση, το σακχαρώδη διαβήτη, την υπερλιπιδαιμία, τη στεφανιαία νόσο και τις περιφεριακού τύπου αγγειακές διαταραχές.

Β) Νευρογενή: H στυτική δυσλειτουργία νευρογενούς αιτιολογίας προκαλείται από κεντρική ή περιφερική βλάβη του νευρικού συστήματος.
Ως κεντρικές βλάβες αναφέρουμε ενδεικτικά τη νόσο του Parkinson, τις νεοπλασίες, τα εγκεφαλικά επεισόδια και τις κακώσεις και εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Ως περιφερικές βλάβες αναφέρουμε σαν επικρατέστερα νοσήματα το σακχαρώδη διαβήτη, την ουραιμία, τη χειρουργική της πυέλου, τον αλκοολισμό, τις τοξικές βλάβες και τις διαφόρου τύπου περιφερικές νευροπάθειες.

Γ) Ορμονική: Οι αίτιες της στυτικής δυσλειτουργίας ορμονικού τύπου είναι: ο υπογοναδισμός (χαμηλή τεστοστερόνη), η υπερπρολακτιναιμία και ο υπό/υπέρ θυρεοειδισμός.

Δ) Ανατομική: Ένας σημαντικός αριθμός χειρουργικών επεμβάσεων σε διαφορετικά σημεία του ανθρωπίνου σώματος μπορούν να επηρεάσουν τη στυτική λειτουργία του άνδρα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε επεμβάσεις της σπονδυλικής στήλης (οσφυικης – ιεράς μοίρας), της πυέλου (ριζική προστατεκτομή, ριζική κυστεκτομή), του γαστρεντερικού συστήματος (κολεκτομή λόγω καρκίνου του παχέος εντέρου).
Θα πρέπει επίσης στο σημείο αυτό να αναφέρουμε και τα άτομα που έχουν κινητική αναπηρία καθώς συχνά παρουσιάζουν στυτική δυσλειτουργία, η οποία οφείλεται σε τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης.

Ε) Οφειλόμενη σε φάρμακα και ουσίες: Τα φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργεία έπειτα από μακρόχρονη ή μη χορήγηση είναι τα εξής:
Αντιυπερτασικά
Αντιεπιλιπτικά
Διουρητικά
Αντιφλεγμονώδη
Καρδιοτονωτικά
Νευρολυπτικά
Άτυπα αντιψυχωσικά
Αντυκαταθλιπτικά
Αντιόξινα
Υπναγωγά
Οιστρογόνα
Αντιανδρογόνα
Ηρεμιστικά
Κατασταλτικά
Κυτταροστατικά
Κ.Ν.Σ.

Οι ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία είναι οι παρακάτω: οινοπνευματώδη (αλκοολική τοξίκωση), νικοτίνη (αυξημένη χρήση και κατάχρηση), κανναβινοειδή, οπιοειδή, αμφεταμίνη και παράγωγά της, ψευδαισθησιογόνες ουσίες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι, αντίθετα με αυτό που ο κόσμος πιστεύει για τη θετική επίδραση των ουσιών αυτών στη σεξουαλική επιθυμία και δραστηριότητα, η αλήθεια είναι ότι η χρήση τους μπορεί να δημιουργήσει όχι μόνο περιστασιακό πρόβλημα στύσης αλλά και μόνιμης στυτικής δυσλειτουργίας.


Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ… ΚΑΙ 10 ΓΙΑ ΜΑΣ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας