"Πρόσφατα δημοσιεύματα (29.11.2012) φέρουν τον υπουργό Ανάπτυξης κο Χατζηδάκη να επικροτεί την επιλογή συγκεκριμένης πολυεθνικής εταιρείας καταναλωτικών ειδών να παράγει στη χώρα μας 110 κωδικούς προϊόντων που μέχρι τώρα παράγονταν στο εξωτερικό. Ο κ. Χατζηδάκης τόνισε τη σημασία της στήριξης της απασχόλησης σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία προσθέτοντας ακόμη ότι η κυβέρνηση ενθαρρύνει και υποδέχεται θετικά τέτοιες πρωτοβουλίες από όπου και αν προέρχονται. Το δε όφελος για την εθνική οικονομία από την παραγωγή προϊόντων που μέχρι τώρα παράγονταν στο εξωτερικό εκτιμάται σε 30 θέσεις εργασίας και 20-25 εκατ. ευρώ. Μέχρι εδώ καλά.

Όμως, ενώ ο υπουργός Ανάπτυξης επιχαίρει για το πράγματι ελπιδοφόρο γεγονός, το υπουργείο Υγείας και η κυβέρνηση οδηγούν σε καταδίκη την εγχώρια παραγωγή φαρμάκων εισάγοντας μια μοναδική σε όλη την Ευρώπη διάταξη που προβλέπει τη συνταγογράφηση με δραστική και την υποκατάσταση στο φαρμακείο με το -εισαγόμενο λόγω χαμηλού κόστους- φθηνότερο γενόσημο." επισημαίνει σε ανακοινωσή της η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ)και προσθέτει:


"Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης διάταξης είναι:


* Απώλεια 8.500 θέσεων εργασίας, μεσοπρόθεσμα, την ίδια στιγμή που θεωρούμε ως επιτυχία τη διατήρηση 30 θέσεων. Πώς σχολιάζει το γεγονός ο Υπουργός Εργασίας ;


* Ζημία που ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση για την εθνική οικονομία λόγω της αναστολής επενδύσεων, της απώλειας εισφορών, της μη είσπραξης φόρων κλπ. Πώς σχολιάζει το γεγονός ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας;


* Πλήρης εξάρτηση από τα εισαγόμενα φάρμακα σε έναν εθνικά κρίσιμο στρατηγικό τομέα. Πώς σχολιάζουν τη συγκεκριμένη εξέλιξη η κυβερνητική επιτροπή και ο Πρωθυπουργός;


Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα και η απάντησή τους μας αφορά πλέον όλους:



1. Γιατί ενώ επιτυγχάνονται οι στόχοι της μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης, επιλέγεται ένα μέτρο το οποίο, χωρίς ουσιαστικό οικονομικό όφελος, έχει τόσο σοβαρές αρνητικές συνέπειες;


2. Εφόσον, σύμφωνα με το Μνημόνιο, ούτως ή άλλως το Κράτος προϋπολογίζεται ότι θα πληρώσει φέτος για φαρμακευτική δαπάνη 2,8 δισ. € (καθώς και 2,5 δισ το 2013 και περίπου 2 δισ το 2014) γιατί το ποσό αυτό να φεύγει όλο στο εξωτερικό;

3. Γιατί τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και «σαλπίζει» την αντεπίθεση της Ανάπτυξης, η αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας αφήνεται στο έλεος συμφερόντων;"