Ένας παράλυτος άντρας κατάφερε να περπατήσει έπειτα από μία πρωτοποριακή θεραπεία κατά την οποία μεταμοσχεύθηκαν κύτταρα από τη μύτη στο νωτιαίο μυελό του.

Ο 40χρονος Ντάρεκ Φιντύκα είχε παραλύσει από το στήθος και κάτω το 2010, έπειτα από επαναλαμβανόμενα χτυπήματα που δέχτηκε στην πλάτη με μαχαίρι.

Τα χτυπήματα έκοψαν σχεδόν τελείως το νωτιαίο μυελό του - είχε απομείνει ανέπαφη μόνο μία πολύ μικρή λωρίδα στη δεξιά πλευρά - και έμεινε παράλυτος.

Μετά τη θεραπεία, όμως, μπορεί να περπατά χρησιμοποιώντας ένα «πι» και πιστεύει ότι με την εντατική προσπάθεια σε λίγα χρόνια θα μπορεί να περπατάει δίχως στήριξη.

Η θεραπεία, που αποτελεί παγκόσμια πρωτιά, εφαρμόσθηκε από χειρουργούς στην Πολωνία σε συνεργασία με επιστήμονες από το Λονδίνο και οι λεπτομέρειές της δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Cell Transplantation».

Ο ασθενής υποβλήθηκε στη θεραπεία πριν από δύο χρόνια και την πορεία της ανάρρωσής του κατέγραψε το πρόγραμμα «Panorama» του βρετανικού τηλεοπτικού σταθμού BBCOne, που έλαβε ειδική άδεια γι’ αυτό.

Επικεφαλής της ομάδας που χειρούργησε τον κ. Φιντύκα ήταν ο δρ Πάβελ Ταμπάκοφ, νευροχειρουργός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Βρότσλαβ, στη νοτιοδυτική Πολωνία.

Αντίστοιχα, επικεφαλής των βρετανών επιστημόνων ήταν ο καθηγητής Τζοφ Ρέιζμαν, επικεφαλής του Τμήματος Νευρικής Αναγέννησης στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του UniversityCollege του Λονδίνου (UCL).

Όπως δήλωσε ο δρ Ρέιζμαν, το επίτευγμα αυτό «είναι πιο εντυπωσιακό από τον άνθρωπο που περπάτησε στο φεγγάρι».

Πως έγινε η θεραπεία

Η όλη θεραπεία έγινε σε δύο στάδια. Στο πρώτο, αφαιρέθηκε από το πίσω μέρος της μύτης του κ. Φιντύκα ο ένας από τους οσφρητικούς βολβούς (είναι μία δομή που παίζει καθοριστικό ρόλο στην όσφρηση) για να απομονωθούν τα οσφρητικά ενθυλακωμένα κύτταρα (OECs) που περιέχει.
Τα OECs περιβάλλουν τα οσφρητικά νευρικά κύτταρα και μία από τις λειτουργίες τους είναι να συμμετέχουν στην συνεχή ανανέωσή τους.

Οι επιστήμονες καλλιέργησαν στο εργαστήριο τα OECs του κ. Φιντύκα και δύο εβδομάδες αργότερα, στη δεύτερη φάση της θεραπείας, μεταμόσχευσαν σχεδόν μισό εκατομμύριο κύτταρα στο αριστερό τμήμα του νωτιαίου μυελού του που ήταν εντελώς κομμένο.

Η μεταμόσχευση έγινε με σχεδόν 100 μικροεγχύσεις, οι οποίες έγιναν πάνω και κάτω από το σημείο της ρήξης.

Εκτός από τις μικροεγχύσεις, ο κ. Φιντύκα υποβλήθηκε και σε μεταμόσχευση τεσσάρων λεπτών λωρίδων νευρικού ιστού από τον αστράγαλό του, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθούν νευρικές «γέφυρες» στο κενό των 8 χιλιοστών που υπήρχε στο νωτιαίο μυελό.

Αποτελέσματα

Οι γιατροί πιστεύουν ότι τα OECs χρησιμοποίησαν τις «γέφυρες» αυτές για να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν νέα νευρικά κύτταρα που γέμισαν το κενό και ξανασύνδεσαν το νωτιαίο μυελό.

Τρεις μήνες αργότερα, ο κ. Φιντύκα συνειδητοποίησε ότι ο μυς στο αριστερό του πόδι είχε αρχίσει να αυξάνεται.
Έξι μήνες αργότερα, κατόρθωσε να κάνει τα πρώτα προσεκτικά βήματα στερεωμένος σε μπάρες στον τοίχο, φορώντας υποστηρικτικά των ποδιών του και με τη βοήθεια ενός φυσιοθεραπευτή.

Σήμερα, που έχουν πια περάσει 2 χρόνια, μπορεί να περπατάει στηριγμένος σε «πι» στους υπαίθριους χώρους του κέντρου αποκατάστασης όπου συνεχίζει τη θεραπεία του, η οποία συνίσταται σε πέντε ώρες φυσιοθεραπείας και άσκησης την ημέρα, επί πέντε ημέρες την εβδομάδα.
Έχει επίσης ανακτήσει κάποια αίσθηση της ουροδόχου κύστεως και των εντέρων του, καθώς και σεξουαλική λειτουργία.

«Είναι εκπληκτικό να βλέπουμε πως είναι εφικτή η αναγέννηση του νωτιαίου μυελού - κάτι που χρόνια τώρα πιστεύαμε πως μπορεί να γίνει πραγματικότητα», δήλωσε ο δρ Ταμπάκοφ.

Οι γιατροί λένε πως το γεγονός ότι όλα τα μοσχεύματα προήλθαν από τον ίδιο τον ασθενή σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος απόρριψης, όπως συμβαίνει με τις κλασικές μεταμοσχεύσεις.

Επιπλέον, οι μαγνητικές τομογραφίες (MRI) στον οποίο τον υπέβαλλαν μετά την όλη θεραπεία, έδειξαν πως το κενό στο νωτιαίο μυελό έχει πια γεμίσει.

«Όταν δεν νιώθεις σχεδόν το μισό σώμα σου αισθάνεσαι αβοήθητος και απελπισμένος, αλλά όταν οι αισθήσεις αρχίζουν να επανέρχονται, είναι σαν να ξαναγεννιέσαι», δήλωσε ο δρ Φιντύκα.

«Αυτό που έμαθα από την περιπέτειά μου είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τον αγώνα, διότι κάποια πόρτα θα ανοίξει στη ζωή».

Πηγή ΤΑ ΝΕΑ