Δεν είναι σπάνιο να τρώνε τα ζώα μας διάφορα αντικείμενα, από κλωστές ή κουκούτσια ως οδοντογλυφίδες και πέτρες. Αυτά προκαλούν συνήθως εμετούς και πολλές φορές αναγκάζουν τον κτηνίατρο να οδηγήσει το ζώο στο χειρουργείο, για να το απαλλάξει από την πάθηση. Επομένως χρειάζεται προσοχή, ιδίως με τα νεαρά ζώα που καταπίνουν ξένα σώματα πάνω στο παιχνίδι τους.

Συνεχίζοντας την αναφορά μας στον εμετό και αφού ορίσαμε-διαφοροποιήσαμε προηγουμένως αυτόν από την αναγωγή, θα αναφερθούμε σήμερα στα συνήθη αίτια του χρόνιου έμετου. Κατ' αρχάς, μπορούμε να τα διακρίνουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες και συγκεκριμένα, αυτά που εδράζονται στο στόμαχο ή το έντερο (λεπτό και παχύ) και γενικότερα τα ενδοκοιλιακά αίτια, και αυτά που δεν σχετίζονται με διαταραχές του πεπτικού συστήματος.

Σε ό,τι αφορά το χρόνιο εμετό, τα συχνότερα αίτια αυτού εδράζονται στο στομάχι και το έντερο και αυτός προκαλείται από κατάποση και παραμονή ξένων σωμάτων. Τα ξένα σώματα μπορεί να είναι ή όχι ακτινοσκιερά και έτσι, άλλοτε να είναι δυνατή η εντόπισή τους με την ακτινολογική εξέταση και άλλοτε όχι.

Οι σκύλοι και οι γάτες καταπίνουν τα πιο απίθανα αντικείμενα, τα οποία συνδέονται ή με το παιχνίδι ή με το φαγητό, από μπαλάκια του τένις, κουκούτσια από ροδάκινα, κλωστές, μέχρι ταινίες από κασέτες και λίθους, και από πλαστικά, μέχρι αλουμινόχαρτα κ.λ.π. υλικά, πάνω στα οποία κακώς παρατίθεται η τροφή τους. Επίσης, όχι σπάνια, τα ζώα ταΐζονται με υπολείμματα κουζίνας, που μπορεί να εμπεριέχουν διάφορα πολύ επικίνδυνα αντικείμενα, όπως καλαμάκια από σουβλάκι, οδοντογλυφίδες και πώματα μεταλλικά (μπίρας) ή τεμάχια φελλού.

Ειδικότερα στις γάτες, μία από τις αιτίες χρόνιου εμετού είναι ο σχηματισμός μαζών από τρίχες. Συναντάται συχνότερα σε μακρύτριχα ζώα. Οι γάτες έχουν «μανία» με την ατομική τους καθαριότητα και στην προσπάθειά τους αυτή, γλείφοντας, καταπίνουν πολλές τρίχες, που σχηματίζουν αρκετά στερεά και ευμεγέθη μπαλάκια, που είτε παραμένουν στο στομάχι είτε εμφράσσουν μερικώς τον αυλό του εντέρου. Στην αγορά υπάρχουν γι' αυτόν το λόγο ειδικές γλισχραντικές «πάστες».

Η διάγνωση βασίζεται στην ψηλάφηση, στην ακτινολογική εξέταση και στη γαστροσκόπηση. Συχνά, όταν τα ξένα σώματα δεν είναι εύκολο να ψηλαφηθούν ή δεν είναι ακτινοσκιερά, η μέθοδος εκλογής για τα ξένα σώματα στο έντερο είναι η διαγνωστική λαπαροτομή. Εχουμε κατ' επανάληψη διαπιστώσει ζώα με χρόνιο εμετό, στα οποία έχουν γίνει επανειλημμένες αιματολογικές κ.ά. εξετάσεις και έχουν εφαρμοσθεί ποικίλα φαρμακευτικά σχήματα, τελικά να οδηγούνται στο χειρουργείο για λαπαροτομή, αφού χάθηκε πολύτιμος χρόνος, αλλά και χρήμα.

Συμπερασματικά, τα ξένα σώματα είναι από τα συχνότερα αίτια χρόνιου εμετού και πριν από όλα θα πρέπει να αποκλείεται η παρουσία τους, ιδιαίτερα στα νεαράς ηλικίας ζώα.



ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας