Η επικαιρότητα απαιτεί κάθε καλοκαίρι ο κόσμος να ενδιαφέρεται να μάθει πόσο επικίνδυνο για τη ζωή του είναι το να ζει σε υψηλές θερμοκρασίες ή το να κολυμπά, όταν μάλιστα αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας, και ιδιαίτερα καρδιοπάθεια.

Είναι γνωστό ότι οι καρδιοπαθείς κινδυνεύουν περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα ασθενών να τους συμβεί κάποιο απρόοπτο αιφνίδιο συμβάν. Ενας στους 1.000 καρδιοπαθείς κινδυνεύει από αιφνίδιο σταμάτημα της καρδιάς του (cardiac arrest) σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, όπου η σχέση είναι ένας προς 100.000. Είναι ευνόητο, λοιπόν, όταν κάποιος γνωρίζει ότι έχει κάποιο μικρό ή μεγάλο πρόβλημα υγείας, να ανησυχεί, και στην περίπτωση του θαλασσινού μπάνιου να ανησυχεί ίσως περισσότερο.

Γενικά ο άνθρωπος όταν κολυμπά δεν βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Οτιδήποτε του συμβεί μέσα στο νερό δεν είναι το ίδιο εάν του συμβεί στη στεριά. Ακόμα και μια απλή λιποθυμία ή μια ζάλη που στη στεριά είναι κάτι παροδικό, στη θάλασσα μπορεί να οδηγήσει σε πνιγμό. Ενας π.χ. έμετος μπορεί την ώρα του μπάνιου να εξελιχθεί σε εισρόφηση των εμεσμάτων, δηλαδή τα εμέσματα να περάσουν μέσα στην τραχεία και στους βρόγχους και να προκαλέσουν ασφυξία και τελικά να επιφέρουν τον θάνατο. Γι' αυτό δεν πρέπει κανείς να κολυμπά αμέσως μετά το φαγητό, με γεμάτο δηλαδή στομάχι. Ακόμα και μία κράμπα στα πόδια, που οφείλεται σε μυϊκό σπασμό, μπορεί να αποσταθεροποιήσει τον κολυμβητή και να του δημιουργήσει προϋποθέσεις πνιγμού.

Πέραν όμως των καρδιοπαθειών κάθε άνθρωπος που παίρνει φάρμακα, και ιδιαίτερα αγγειοδιασταλτικά ή διουρητικά, πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα. Τα φάρμακα αυτά προκαλούν διαστολή των αρτηριών και των φλεβών ή αφαιρούν νερό από τον οργανισμό, με αποτέλεσμα να πέφτει απότομα η πίεση, με κίνδυνο να προκληθεί λιποθυμία, η οποία μέσα στη θάλασσα οδηγεί δυνητικά σε πνιγμό. Τα φάρμακα αυτά είναι εκείνα που παίρνουν κυρίως οι άρρωστοι που πάσχουν από υπέρταση, στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια και σακχαρώδη διαβήτη. Οι ασθενείς που ανήκουν σ' αυτές τις κατηγορίες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν κολυμπούν μέσα στη θάλασσα, και ιδίως τις μεσημεριανές ώρες που υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες.

Ατομα με καρδιοπάθειες, και ειδικότερα αυτές που συνοδεύονται από ταχυαρρυθμίες ή βραδυαρρυθμίες, πρέπει να είναι προσεκτικά. Συνιστάται να κολυμπούν πρωινές ώρες και να παίρνουν τα πρωινά αγγειοδιασταλτικά φάρμακα μετά το μπάνιο. Με αυτόν τον τρόπο ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες ενός ανεπιθύμητου συμβάντος. Την ίδια συμπεριφορά πρέπει να έχουν και τα άτομα της τρίτης ηλικίας, ανεξάρτητα από το τι πάσχουν. Το πολύ κρύο θαλασσινό νερό, όταν μάλιστα ο κολυμβητής ύστερα από παρατεταμένη ηλιοθεραπεία μπαίνει απότομα μέσα στη θάλασσα, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα καθώς ορισμένα άτομα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο κρύο, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σπασμοί των αρτηριών, στηθάγχη ή αρρυθμίες.

Παρ' όλα αυτά το σωστό είναι κάθε άρρωστος που παίρνει οποιοδήποτε φάρμακο, να συμβουλεύεται τον γιατρό του για τα καλοκαιρινά μπάνια του. Ενα check-up κάθε αρρώστου πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές του είναι επιβεβλημένο.

Είναι γνωστό ότι κάθε χρόνο οι παραλίες μας κατακλύζονται από κόσμο που θέλει να απολαύσει το μπάνιο του. Δικαίωμα αναφαίρετο για όλους.

Ομως, δυστυχώς, κάθε χρόνο χάνονται 300-400 ζωές από πνιγμό, παρά τη μάχη που δίνουν οι επαγγελματίες ναυαγοσώστες. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτοί που πνίγονται είναι αυτοί που δεν ξέρουν κολύμπι. Είναι άραγε αυτός ο κύριος λόγος; Ασφαλώς όχι.

Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός
Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...