ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΙΟΟΙΔΗΜΑ


Νέα ουσία υπόσχεται πλέον θεαματική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών, παρέχοντας ταχύτατη ανακούφιση των συμπτωμάτων τους, όπως προκύπτει από μεγάλες διεθνείς κλινικές μελέτες.

Η ικατιβάντη αποδεικνύεται πρωτοποριακή στην αντιμετώπιση των επώδυνων και, πολλές φορές, επικίνδυνων επεισοδίων κληρονομικού αγγειοοιδήματος, καθώς με την εύκολη υποδόρια χορήγησή της και με το υψηλό προφίλ αποτελεσματικότητας και ασφάλειας που διαθέτει παρέχει στους ασθενείς γρήγορη ανακούφιση και δυνατότητα άμεσης επαναφοράς στις φυσιολογικές δραστηριότητές τους χωρίς το αίσθημα του φόβου για την αντιμετώπιση των επεισοδίων.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τις πολυκεντρικές μελέτες FAST – 1 και FAST - 2, οι οποίες κατέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι η ικατιβάντη είναι η πλέον αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία για την αντιμετώπιση της νόσου, καθώς ο χρόνος δράσης της δεν υπερβαίνει τις δύο ώρες! Τα νέα δεδομένα είναι τόσο σημαντικά, ώστε κατά την ημέρα ανακοίνωσής τους αναρτήθηκε σχετική δημοσίευση στο δικτυακό τόπο του εγκυρότερου ιατρικού περιοδικού στον κόσμο, του New England Journal of Medicine.

Όπως τόνισε σχετικά με τις μελέτες ο Καθηγητής Εσωτερικής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνο κ. Marco Cicardi, «Οι ασθενείς με κληρονομικό αγγειοοίδημα είναι αναγκασμένοι να ζουν κάτω από μόνιμο στρες εξαιτίας της απρόβλεπτης φύσης της πάθησής τους. Η δημοσίευση αυτών των μελετών αποδεικνύει ότι η υποδόρια χορήγηση ικατιβάντης αποτελεί την πλέον αποτελεσματική και καλά ανεκτή θεραπευτική αντιμετώπιση για την οξεία αντιμετώπιση των επεισοδίων της νόσου στους ενήλικες. Επιπλέον, οι ασθενείς πλέον θα αισθάνονται ασφαλείς, καθώς θα μπορούν να μεταφέρουν πάντοτε την ένεση μαζί τους, ούτως ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να τους χορηγηθεί από οποιονδήποτε λειτουργό υγείας ανά πάσα στιγμή όπου και αν βρίσκονται».

Με τον όρο αγγειοοίδημα ονομάζουμε την αιφνίδια και βραχείας διάρκειας διόγκωση του δέρματος και των βλεννογόνων. Το κληρονομικό αγγειοοίδημα αποτελεί μια σπάνια γενετική διαταραχή, η οποία εκτιμάται ότι προσβάλλει 10.000 - 50.000 άτομα στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και 120 - 200 Έλληνες. Οφείλεται στην έλλειψη ενός ενζύμου που αναστέλλει το συμπλήρωμα (C1NH) του ενζυμικού συστήματος των κινινών. Η έλλειψη αυτή έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής βραδυκινίνης, μιας ουσίας που δρα στα μικρά αγγεία, την πρόκληση αγγειοδιαστολής και την αύξηση της διαπερατότητάς τους, με συνέπεια τη δημιουργία οιδημάτων.

Η νόσος χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια οιδήματος (πρήξιμο) σε διάφορα μέρη του σώματος, όπως το δέρμα, όπου προσβάλλονται περισσότερο τα χέρια, τα πόδια, το πρόσωπο και η γεννητική περιοχή, αλλά και τα εσωτερικά όργανα και οι αεροφόρες οδοί. Το οίδημα στο δέρμα δεν είναι απειλητικό για τη ζωή, αλλά έχει τεράστιες επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των ασθενών, καθώς τους αναγκάζει να αποσυρθούν από τις καθημερινές τους συνήθειες εξαιτίας της παραμόρφωσης, της δυσφορίας και του πόνου. Το οίδημα στο λάρυγγα αποτελεί την πιο επικίνδυνη και απειλητική για τη ζωή του ασθενούς εκδήλωση της νόσου, καθώς δημιουργεί άμεσο κίνδυνο ασφυξίας.

Το οίδημα που παρατηρείται στη νόσο είναι διάχυτο, ωχρό και δεν αφήνει αποτύπωμα, ενώ προσβάλλει τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος και τον υποδόριο ιστό.

Η νόσος περιλαμβάνει τρεις τύπους:

• Στον τύπο I που είναι και το 80-85% των περιπτώσεων οι ασθενείς έχουν μειωμένα επίπεδα της λειτουργικής πρωτεΐνης C1-INH
• Στον τύπο II που είναι και το 10-15% των περιπτώσεων οι ασθενείς έχουν φυσιολογικά ή αυξημένα επίπεδα της μη – λειτουργικής C1-INH.
• Ο τύπος III επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και είναι σπάνιος.


    Στην κορυφή