Η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα ορμονών (οιστρογόνων) στο αίμα της γυναίκας, ευθύνονται για τη δημιουργία ινομυωμάτων της μήτρας, τα οποία είναι καλοήθεις όγκοι με μέγεθος από λίγα χιλιοστά έως πολλά εκατοστά, που μπορεί να καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της κοιλιάς.

Το πώς θα αντιμετωπιστούν εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, από το μέγεθος και τον αριθμό τους, καθώς και από τη σοβαρότητα των προβλημάτων που προκαλούν.

Βέβαια είναι δυνατόν να μην προκαλούν κανένα σύμπτωμα, κυρίως όταν είναι μικρά. Αυτά συνήθως ανακαλύπτονται σε τυχαία γυναικολογική εξέταση ή σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως μπορεί να δημιουργούν συμπτώματα όπως αιμορραγία κατά την περίοδο, πόνο και αίσθημα βάρους που προκαλείται από την αύξηση του μεγέθους και του όγκου του ινομυώματος, πίεση των γύρω οργάνων π.χ. των αγγείων, της ουροδόχου κύστης και του εντέρου, αλλά ακόμα και προβλήματα υπογονιμότητας, λόγω μηχανικών εμποδίων, που μπορεί να δημιουργηθούν από στένωση, παραμόρφωση ή απόφραξη τμήματος της μήτρας ή των σαλπίγγων.

Η διάγνωση

Επειδή αποτελούν τυχαίο εύρημα, είναι απαραίτητο μία φορά τον χρόνο κάθε γυναίκα να κάνει υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών. Ειδικά μία γυναίκα έγκυος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική, δεδομένου ότι εάν υπάρχουν ινομυώματα στην εγκυμοσύνη, αυτά αυξάνουν σε μέγεθος εξαιτίας της πλούσιας παραγωγής οιστρογόνων από τον πλακούντα.

Είναι συνεπώς απαραίτητο πριν μείνει έγκυος μια γυναίκα να εξεταστεί υπερηχογραφικά για την ύπαρξη ή μη ινομυωμάτων. Αν υπάρχουν και δεν διαγνωστούν έγκαιρα, μπορεί να προκληθούν σοβαρά προβλήματα, όπως η πρόκληση αποβολής, ή η ανάγκη καισαρικής όταν το ινομύωμα εμποδίζει την ομαλή έξοδο του εμβρύου από τη μήτρα.

Πώς αντιμετωπίζονται;

Τα ινομυώματα ανάλογα με τη θέση τους, το μέγεθός τους, και την ηλικία της γυναίκας έχουν διαφορετική κάθε φορά αντιμετώπιση:

Συντηρητική:

Εφόσον διαπιστωθούν με υπερηχογραφικό έλεγχο, αναλόγως με το αν βρίσκονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας, αν το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει τα 4 εκατοστά, δεν έχουν συμπτώματα και δεν αυξάνουν το μέγεθός τους με γρήγορο ρυθμό, συστήνεται φαρμακευτική αγωγή, με σκευάσματα που διακόπτουν την περίοδο και συνεπώς την παραγωγή οιστρογόνων.

Χειρουργική:

Η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται σε ποσοστό 95% λαπαροσκοπικά αναλόγως του μεγέθους τους και είναι είτε αφαίρεση του ινομυώματος με παραμονή της μήτρας (ινομυωματεκτομή), είτε αφαίρεσή του μαζί με τη μήτρα, οπότε μιλάμε για υστερεκτομή, όταν η μήτρα είναι πάρα πολύ μεγάλη, η γυναίκα έχει ολοκληρώσει την τεκνοποίηση και θέλει να δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα της, ή όταν υπάρχει υποψία για κακοήθεια.

Η λαπαροσκοπική χειρουργική αποτελεί μία σύγχρονη μέθοδο ελάχιστης παρέμβασης και πραγματοποιείται με 3-4 πολύ μικρές οπές στην κοιλιά, με τη χρήση κάμερας και πολύ λεπτών εργαλείων.

Ο χειρουργός-γυναικολόγος βλέπει σε οθόνη την κοιλιά μέσω της κάμερας και χειρουργεί χωρίς νυστέρι, με τη χρήση laser, ή ρεύματος, και με άλλα ειδικά λεπτά εργαλεία. Η αφαίρεση του ινομυώματος γίνεται από οπή 1 εκατοστού και επειδή οι χειρισμοί που γίνονται με τη λαπαροσκοπική επέμβαση προστατεύουν τους ιστούς του σώματος από παράπλευρους τραυματισμούς.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μη ταλαιπωρία του οργανισμού, με άριστο αισθητικό αποτέλεσμα αφού οι μικρές οπές συρράπτονται με την τεχνική της πλαστικής χειρουργικής και η ασθενής δεν βιώνει τον πόνο της τομής, ούτε τις επιπλοκές της.

Η παραμονή στην κλινική είναι 1 ημέρα και η πλήρης επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες σε μία εβδομάδα. Η υστεροσκοπική ινομυωματεκτομή, η οποία θεωρείται επιβεβλημένη όταν το ινομύωμα είναι εντός του ενδομητρίου, πραγματοποιείται με απλή αναισθησία (μέθη), ο χρόνος παραμονής στην κλινική είναι μερικές ώρες και η επιστροφή στις δραστηριότητες την επόμενη μέρα.

Νικόλαος Σκαρτάδος
Μαιευτήρας Χειρουργός - Γυναικολόγος
www.skartadosnikolaos.gr

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...