Μια νέα θεωρία, για την γένεση της Ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Η Ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια νόσος που οφείλεται σε ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντολογικών παραγόντων. Πολλές φορές έχει διαπιστωθεί ότι άτομα για αρκετά χρόνια παρουσιάζουν στο αίμα τους χαμηλούς τίτλους Ρευματοειδούς παράγοντα ή/και αντιCCP αντισωμάτων, χωρίς να εκδηλώνουν νόσο από τις αρθρώσεις. Κάποια στιγμή, στα άτομα αυτά, αρχίζουν να ανέρχονται οι τίτλοι των αντισωμάτων, των υπερφλεγμονωδών κυτταροκινών και να εμφανιζονται προοδευτικά και οι πρώτες αρθρίτιδες, οι οποίες θα εξελιχθούν τελικά σε τυπική Ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ).
Για πολλούς ερευνητές τα άτομα αυτά έχουν μια γενετική προδιάθεση να αναπτύξουν Ρευματοειδή αρθρίτιδα (πχ HLA DRB1), αλλά για να εκδηλώσουν την νόσο απαιτείται και ένας εξωγενής περιβαλοντολογιkός παράγοντας, όπως είναι πχ το κάπνισμα, μια χρόνια νόσος των πνευμόνων, βακτηρίδια που αναπτύσσονται τα ούλα και άλλα. Στην βιβλιογραφία αυτό περιγράφεται σαν το δεύτερο κτύπημα (second hit).
To έντερο επειδή περιέχει εκατομμύρια μικροοργανισμούς, που ο ένας ανταγωνίζεται ανοσολογικά τον άλλο για να επιβιώσει, θεωρείται από πολλούς, μια πηγή που μπορεί να προκαλέσει μια γενικευμένη ανοσολογική διαταραχή στον άνθρωπο και μέσα σε αυτό το πλαίσιο κατατάσσονται και οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου που προκαλούν αρθρίτιδες, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα ή η νόσος του Crohn.
Τον ρόλο του εντέρου στην παθογένεια της ΡΑ προσπάθησαν να μελετήσουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εξέτασαν δείγμα κοπράνων α) από 44 ασθενείς με πρόσφατη ΡΑ χωρίς να έχουν λάβει ανοσοκατασταλτική θεραπεία, β) από 26 ασθενείς με χρόνια θεραπευόμενη ΡΑ, γ) από 16 ασθενείς με Ψωριασική αρθρίτιδα και δ) από 28 φυσιολογικούς μάρτυρες.
Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι στα κόπρανα των ασθενών με πρόσφατη ΡΑ χωρίς θεραπεία, ένα μικρόβιο που ονομάζεται Prevotella Corpi ευρίσκετο σε ποσοστό 75%. Αντίθετα το ίδιο μικρόβιο ευρίσκετο σε ποσοστό 11,5% σε ασθενείς με χρόνια θεραπευμένη ΡΑ (p0,01), σε ποσοστό 37,5% σε ασθενείς με Ψωριασική αρθρίτιδα (p0,05) και σε ποσοστό 21,4% σε υγιείς μάρτυρες (p0,01).
Δρ Αχιλλέας Ε. Γεωργιάδης
Ρευματολόγος
www.myoskeletiko.com
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...
Για πολλούς ερευνητές τα άτομα αυτά έχουν μια γενετική προδιάθεση να αναπτύξουν Ρευματοειδή αρθρίτιδα (πχ HLA DRB1), αλλά για να εκδηλώσουν την νόσο απαιτείται και ένας εξωγενής περιβαλοντολογιkός παράγοντας, όπως είναι πχ το κάπνισμα, μια χρόνια νόσος των πνευμόνων, βακτηρίδια που αναπτύσσονται τα ούλα και άλλα. Στην βιβλιογραφία αυτό περιγράφεται σαν το δεύτερο κτύπημα (second hit).
To έντερο επειδή περιέχει εκατομμύρια μικροοργανισμούς, που ο ένας ανταγωνίζεται ανοσολογικά τον άλλο για να επιβιώσει, θεωρείται από πολλούς, μια πηγή που μπορεί να προκαλέσει μια γενικευμένη ανοσολογική διαταραχή στον άνθρωπο και μέσα σε αυτό το πλαίσιο κατατάσσονται και οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου που προκαλούν αρθρίτιδες, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα ή η νόσος του Crohn.
Τον ρόλο του εντέρου στην παθογένεια της ΡΑ προσπάθησαν να μελετήσουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εξέτασαν δείγμα κοπράνων α) από 44 ασθενείς με πρόσφατη ΡΑ χωρίς να έχουν λάβει ανοσοκατασταλτική θεραπεία, β) από 26 ασθενείς με χρόνια θεραπευόμενη ΡΑ, γ) από 16 ασθενείς με Ψωριασική αρθρίτιδα και δ) από 28 φυσιολογικούς μάρτυρες.
Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι στα κόπρανα των ασθενών με πρόσφατη ΡΑ χωρίς θεραπεία, ένα μικρόβιο που ονομάζεται Prevotella Corpi ευρίσκετο σε ποσοστό 75%. Αντίθετα το ίδιο μικρόβιο ευρίσκετο σε ποσοστό 11,5% σε ασθενείς με χρόνια θεραπευμένη ΡΑ (p0,01), σε ποσοστό 37,5% σε ασθενείς με Ψωριασική αρθρίτιδα (p0,05) και σε ποσοστό 21,4% σε υγιείς μάρτυρες (p0,01).
Δρ Αχιλλέας Ε. Γεωργιάδης
Ρευματολόγος
www.myoskeletiko.com
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...