Σε απόγνωση βρίσκονται πλέον οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες που εφοδιάζουν τα νοσοκομεία της χώρας, με κίνδυνο την διακοπή των προμηθειών φαρμάκων, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας. Οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, αναγκάστηκαν να δεχτούν τους όρους της ρύθμισης των χρεών των ετών 2005-2009, παρέχοντας υποχρεωτική έκπτωση 15-20%. Η κίνηση τους αυτή υπαγορεύεται από την επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης ρευστότητας, παρόλο που σε πολλές περιπτώσεις η ρύθμιση δεν καλύπτει ούτε καν τις απαιτήσεις των τραπεζών ως προς τα δάνεια που έχουν υποχρεωθεί να συνάψουν οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες προκειμένου να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους. Παρ’ όλα αυτά, οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις, δεν έχουν μέχρι σήμερα παραλάβει ούτε τα ομόλογα που τους υποσχέθηκαν, αλλά ούτε και τα μετρητά από τα περισσότερα νοσοκομεία, ιδίως για τιμολόγια που αφορούν στα έτη 2005-2006.

Ο κλοιός για τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες στενεύει, με τα νοσοκομεία της χώρας να ακολουθούν παρελκυστικές τακτικές που φθάνουν στα όρια του εμπαιγμού, απαιτώντας περαιτέρω εκπτώσεις ή καθυστερώντας τις πληρωμές επικαλούμενες ελλείψεις προσωπικού ή ακόμη διαφωνίες και κωλύματα των πάρεδρων. Παράλληλα, οι τράπεζες φαίνονται πλέον απρόθυμες να χρηματοδοτήσουν τις πωλήσεις επί πιστώσει των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών. Η κατάσταση αυτή αναμένεται να οδηγήσει στην αναγκαστική διακοπή του εφοδιασμού των νοσοκομείων με φάρμακα, στο άμεσο προσεχές διάστημα.

Τα χρέη των νοσοκομείων προστίθενται στα σοβαρά προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν οι εγχώριες παραγωγικές μονάδες, λόγω των πρόσφατων μειώσεων των τιμών των φαρμάκων που σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%. Σημειώνεται ότι οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες παράγουν κατά κύριο λόγο φθηνά και καταξιωμένα γενόσημα φάρμακα με εμπορική ονομασία, γεγονός που διασφαλίζει την ποιότητα και της ασφάλειά τους. Η οικονομική απαξίωση των φαρμάκων αυτών μέσω των εξωφρενικών πρόσφατων μειώσεων, απειλεί τη βιωσιμότητα των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών, οδηγώντας στην αναστολή προγραμματισμένων επενδύσεων και στην απώλεια θέσεων εργασίας. Παράλληλα, μια σειρά φαρμάκων διακόπτουν την κυκλοφορία τους ως αδύνατο πλέον να παραχθούν και υποκαθίστανται από νεώτερα, εισαγόμενα, ακριβότερα, συχνά με προστασία πατέντου, με αποτέλεσμα την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης σε μεσοπρόθεσμο διάστημα.

Οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες αντιδρούν έντονα, τονίζοντας ότι το φάρμακο είναι είδος υπό διατίμηση. Εφόσον οι τιμές καθορίζονται από την Πολιτεία -και μάλιστα με γνώμονα τις αντίστοιχες τιμές σε χώρες της Ε.Ε. όπου τα τιμολόγια εξοφλούνται εντός 2 ή έστω 3 μηνών- δεν είναι δυνατόν οι πληρωμές να καθυστερούν εκβιαστικά για μια πενταετία και στο τέλος να ζητείται και πρόσθετη έκπτωση.


Οι εκπρόσωποι των ελληνικών παραγωγικών μονάδων επισημαίνουν χαρακτηριστικά :

«Κανένας οικονομικός κλάδος δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό συνθήκες ουσιαστικής στάσης πληρωμών για πέντε χρόνια! Δεν είναι δυνατόν να οδηγείται σε μαρασμό, προς όφελος των τραπεζών, ένας παραγωγικός κλάδος που προσφέρει επενδύσεις και θέσεις εργασίας στη χώρα!»
Και συνεχίζουν : «Όσοι μιλούν για κέρδη θα πρέπει να γνωρίζουν ότι για να υπολογιστεί το κέρδος πρέπει να υπάρξει και είσπραξη! Τα τελευταία χρόνια, μέσω της πρακτικής της συσσώρευσης και της ρύθμισης των χρεών, εισπράττουμε καταγράφοντας μόνο ζημίες! Πριν λοιπόν αρχίσει η Πολιτεία να ψάχνει για επενδυτές από το εξωτερικό, θα προτείναμε να επεξεργαστεί μέτρα για την επιβίωση των ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ εγχώριων επενδυτών που τα τελευταία τέσσερα (4) χρόνια έχουν προχωρήσει σε κατασκευή πέντε (5) νέων παραγωγικών μονάδων με καθαρά εξαγωγικό χαρακτήρα, δημιουργώντας 1.500 νέες θέσεις εργασίας και σημαντική προστιθέμενη αξία στην ελληνική οικονομία. Μήπως τελικά είναι προτιμότερο να βάλουμε τα κεφάλαια μας σε τραπεζική κατάθεση και να εισπράττουμε τους τόκους;».