Λαρυγγίτιδα



Τι είναι


Πρόκειται για οξεία λοίμωξη του λάρυγγα.

Επιδημιολογία

Παρατηρείται κυρίως σε παιδιά ηλικίας 3 μηνών μέχρι 5 ετών. Συνήθως συμβαίνει τους χειμερινούς μήνες.

Αιτιολογία

Οφείλεται αποκλειστικά σε ιούς όπως ιούς παραγρίπης, ρινοϊούς, αδενοϊούς, ερπητοϊούς. Σε πολύ μικρό ποσοστό, ιδιαίτερα όταν υπάρχει πυρετός, η λαρυγγίτιδα μπορεί να οφείλεται σε βακτήρια όπως τη Branhamella catarrhalis (βλ. ειδικά κεφάλαια).

Πως εκδηλώνεται

Αρχίζει με βραχνή φωνή και δυνατό υλακώδη βήχα (μοιάζει με γάβγισμα σκύλου). Ο πυρετός αν υπάρχει, είναι χαμηλός. Παρατηρείται όμως δυσκολία στην αναπνοή και συριγμός στην εισπνοή που προκαλείται από οίδημα του τοιχώματος του λάρυγγα με αποτέλεσμα να στενεύει ο αυλός του. Στις περισσότερες περιπτώσεις η λαρυγγίτιδα είναι ελαφράς μορφής και περνάει από μόνη της. Όμως μπορεί να εξελιχθεί και σε αφωνία και γενικά σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση (απόφραξη του λάρυγγα και ασφυξία). Επειδή δε η κατάσταση χειροτερεύει συνήθως τη νύχτα, χρειάζεται στενή παρακολούθηση και όταν η δύσπνοια αυξηθεί (δύσκολη αναπνοή) και παρουσιαστούν φαινόμενα ανοξίας (ελάττωση του οξυγόνου στους ιστούς) όπως αλλαγή του χρώματος του δέρματος (μελάνιασμα) πρέπει αμέσως το παιδί να πάει στο νοσοκομείο και στο μεταξύ να εκτεθεί σε κρύο καθαρό αέρα.

Διαγνωστική προσέγγιση

Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα.

Θεραπευτική προσέγγιση

Ένα απλό αλλά αποτελεσματικό μέτρο είναι, αφού ντυθεί καλά, να αναπνεύσει το παιδί κρύο και καθαρό αέρα. Επίσης να αναπνέει συχνά υδρατμούς. Χορήγηση άφθονων υγρών. Γενικά πρέπει οι γονείς να κοιμούνται μαζί με το παιδί (η λαρυγγίτιδα συνήθως χειροτερεύει τη νύχτα) και όταν η λαρυγγίτιδα επιμένει πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα τον παιδίατρο ή κατευθείαν παιδιατρικό νοσοκομείο, ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων. Ο γιατρός χορηγεί συνήθως κορτιζόνη σε σταγόνες, σπανιότερα σε ενέσεις, και το παιδί γίνεται αμέσως καλά.

Προφύλαξη

Το δωμάτιο των παιδιών να αερίζεται καλά ενώ η ύπαρξη υγρασίας είναι πολύ ωφέλιμη. Το κάπνισμα απαγορεύεται στο σπίτι. Να ανοίγονται συχνά τα παράθυρα για να ανανεώνεται ο αέρας στο σπίτι. Να υπάρχουν υδρατμοί στο σπίτι. Επίσης το καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών (βλ. κεφ. «Υγιεινή στο σπίτι και προσωπική υγιεινή») αποτρέπει την μεταφορά μικροβίων στο αναπνευστικό σύστημα.



Στέλιος Χατζηπαναγιώτου

Ιατρός Βιοπαθολόγος – Κλινικός Μικροβιολόγος
Αναπληρωτής Καθηγητής Μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας

Νικόλαος–Στέφανος Ι. Λεγάκης
Ομότιμος Καθηγητής Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας και της Πανελλήνιας Ένωσης Ιατρικής Βιοπαθολογίας




Απο το βιβλίο "ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ" (http://www.tamikrovia.gr)

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...
    Στην κορυφή