Περισσότερες από 700.000 με 800.000 επεμβάσεις , κατά μέσο όρο, αποκατάστασης κηλών γίνονται σε ετήσια βάση στην Αμερική αποτελώντας έτσι, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, από τις πιο συχνές εγχειρήσεις της γενικής χειρουργικής.

Άλλες από αυτές γίνονται με την παραδοσιακή «ανοικτή» μέθοδο, ενώ υπάρχουν πολλαπλές παραλλαγές της ανοιχτής επέμβασης, καθώς πολλές ανοιχτές επεμβάσεις έχουν μεγάλα ποσοστά υποτροπών της τάξεως του 6% περίπου, με κύριο αποτέλεσμα οι κήλες να ξαναδημιουργούνται.

Τα τελευταία 10 χρόνια μια νέα, επαναστατική μέθοδος, η λαπαροσκοπική επέμβαση αποκατάστασης κηλών, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος και αυτό συμβαίνει, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ποσοστό υποτροπής είναι κάτω του 1% ,αν και η καμπύλη εκμάθησης είναι πολύ μεγαλύτερη και πιο δύσκολη από αυτή της ανοικτής.

Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση αποτελεί την καλύτερη και πιο σύγχρονη αντιμετώπιση για τον πάσχοντα, καθώς αφενός μεν προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα της ατραυματικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, αφετέρου δε εμφανίζει μηδαμινά ποσοστά υποτροπής.

Οι συζητήσεις στα χειρουργικά συνέδρια πριν την εμφάνιση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής για την αντιμετώπιση της κήλης, ήταν κυρίως γύρο από της υποτροπές την αντιμετώπιση τους και το πώς θα ελλατωθεί το ποσοστό των υποτροπών. Τώρα πλέον οι συζητήσεις επικεντρώνονται γύρο από την ελαχιστοποίηση του πόνου και την άμεση επιστροφή στην καθημερινότητα.

-Τι είναι η κήλη;

Με τον όρο κήλη ονομάζουμε το φαινόμενο κατά το οποίο τα εσωτερικά στρώματα των κοιλιακών μυών αδυνατίζουν, δημιουργώντας ένα χάσμα μέσα από το οποίο προβάλλει κάποιο σπλάχνο, έτσι και η εσωτερική επένδυση της κοιλιάς σπρώχνει μέσα από την αδυνατισμένη περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος δημιουργώντας ένα μικρό μπαλόνι – σαν σάκο. Άνδρες και γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν κήλη. Το πρόβλημα αυτό αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει στην έξοδο και «στραγγαλισμό» του εντέρου που μερικές φορές ανατάσσεται εύκολα από τον ίδιο τον ασθενή, στις περιπτώσεις όμως που δεν ανατάσσεται απαιτείται επείγουσα επέμβαση .

-Επιλογές ως προς τη θεραπεία.

-Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για κάποιον που πάσχει από κήλη. Η συντηρητική αγωγή με χρήση κηλεπιδέσμου δεν συνιστάται διότι δεν είναι αποτελεσματική, εκτός του ότι μπορεί να προκληθούν ακόμα και συμφύσεις. Όλες σχεδόν οι κήλες απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

-Τρόποι χειρουργικής αποκατάστασης.

-Οι χειρουργικές επεμβάσεις μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, γινόντουσαν με τον κλασσικό τρόπο της ανοιχτής χειρουργικής. Με την μέθοδο αυτή, η τομή επεκτείνεται από το δέρμα, στο υποδόριο λίπος και τις μυικές περιτονίες προκειμένου ο χειρουργός να φθάσει στο επίπεδο της βλάβης. Για την αποκατάσταση της βλάβης, χρησιμοποιούνται είτε μόνον ράμματα, είτε ένα κομμάτι χειρουργικού πλέγματος. Στη συγκεκριμένη μέθοδο η χρήση μόνο ραμμάτων εμφανίζει πιθανότητες υποτροπής της τάξης του 10% , ενώ στην τεχνική της χρήσης πλέγματος, οι πιθανότητες υποτροπής κινούνται στα επίπεδα του 1%. Γι’ αυτό και τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχει επικρατήσει η χρήση πλέγματος, καθώς με το πλέγμα δεν έχουμε τάση στους ιστούς και καλύπτεται το κενό που επέτρεψε στη κήλη να εμφανισθεί. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 όμως, μια νέα μέθοδος άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Πρόκειται για την λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης, όπου ένα λαπαροσκόπιο συνδεδεμένο με μία ειδική κάμερα εισάγεται μέσω ενός σωλήνα διαστάσεων 5 έως 10 χιλιοστών, επιτρέποντας έτσι στον χειρουργό όχι μόνο να βλέπει την κήλη και τον περιβάλλοντα ιστό, αλλά ακόμα μεγαλύτερο κατά 10 έως 15 φορές από ότι είναι στην πραγματικότητα. Συγχρόνως άλλοι σωλήνες εισάγονται στην κοιλιακή χώρα επιτρέποντας στον χειρουργό να δουλέψει εσωτερικά. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με την προσθήκη ενός μεγάλου χειρουργικού πλέγματος (πολύ μεγαλύτερου από ότι στην ανοιχτή επέμβαση), το οποίο εφαρμόζεται πάνω στην βλάβη της κήλης και σταθεροποιείται στην θέση του με μικρά χειρουργικά ράμματα η απορροφήσιμα clips. Η επέμβαση αυτή γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία και διαρκεί μισή έως μία ώρα το πολύ. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον ασθενή να αναρρώσει πιο γρήγορα και να έχει μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία. Μετά μίας με δύο μέρες από την επέμβαση αισθάνεται και είναι απολύτως υγιής απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις του και επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες ενώ με την πάροδο των εβδομάδων, όλα τα σημάδια της επέμβασης εξαφανίζονται πλήρως διασφαλίζοντας έτσι ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.
Άλλος τρόπος χειρουργικής αποκατάστασης της κήλης είναι με την ρομποτική χειρουργική που έχει της ίδιες αρχές με την λαπαροσκοπική χειρουργική, άλλα θα λέγαμε ότι δεν έχει και την απόλυτη ένδειξη γι’αυτό το χειρουργείο.

-Τα πλεονεκτήματα μιας λαπαροσκοπικής αποκατάστασης κήλης;

Εν πρώτης, είναι παντελώς αναίμακτη τεχνική, καθώς λόγω της μεγεθυσμένης εικόνας (έως 15 φορές) που προσφέρει στο χειρουργό η κάμερα του λαπαροσκοπίου, δεν απαιτείται χειρουργική τομή. Η μικρή, σχεδόν αόρατη τομή των 5 μόλις χιλιοστών που πραγματοποιείται προκειμένου να εισέλθουν τα λαπαροσκοπικά όργανα, πραγματοποιείται μόνο στο δέρμα και όχι στους μυς όπως απαιτείται στην κλασσική ανοιχτή επέμβαση. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο, είναι η σχεδόν παντελής απουσία μετεγχειρητικού πόνου, σε αντίθεση με τους ισχυρούς πόνους της κλασικής επέμβασης, ενώ σε περίπτωση εκδήλωσης απειροελάχιστου πόνου, αυτός αντιμετωπίζεται με ελαφρά αναλγητικά. Από ιατρικής πλευράς, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες στον πάσχοντα επιβάλλεται να χειρουργηθούν συγχρόνως αμφοτερόπλευρες βουβωνοκήλες, η επέμβαση πραγματοποιείται ταυτόχρονα μέσα από τις ίδιες τομές χωρίς να απαιτείται και νέα τομή. Το σημαντικότερο όμως , είναι το γεγονός ότι η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο περιορίζεται σε λίγες μόνον ώρες, έως το πολύ μία μέρα. Ο χειρουργημένος μπορεί να περπατήσει και να καθίσει την ίδια μέρα, ενώ η επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές του δραστηριότητες όπως είναι το μπάνιο, το ανέβασμα μιας σκάλας, η οδήγηση, το σήκωμα βάρους, ακόμα και οι σεξουαλικές δραστηριότητες, αποκαθίστανται μέσα σε διάστημα 3 έως 5 ημερών. Η λαπαροσκοπική επέμβαση, εγγυάται ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα μια και δεν υπάρχει ουλή, ενώ από ιατρικής πλευράς, αξίζει να σημειωθεί η μη δημιουργία φλεγμονών, αλλά ούτε και μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Συμπληρωματικά η λαπαροσκοπική τεχνική θεωρείτε ιδανική για αποκατάσταση όλων των ειδών υποτροπής.

-Επιπλοκές σε μια λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης;

-Όπως σε κάθε είδους χειρουργική επέμβαση, έτσι και στην λαπαροσκοπική αντιμετώπιση του προβλήματος είναι πιθανό να παρουσιαστούν επιπλοκές. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία από διάφορα κέντρα του εξωτερικού ποσοστό άνω του 98% των εγχειρήσεων λαπαροσκοπικής αποκατάστασης κηλών, δεν παρουσίασαν κανένα απολύτως σοβαρό μετεγχειρητικό σύμπτωμα. Παρά ταύτα, κάποιες επιπλοκές όπως κάποια αιματώματα και φλεγμονή, οι οποίες όμως -επαναλαμβάνω- είναι ασυνήθιστες για την λαπαροσκοπική μέθοδο, είναι πιθανό να εμφανισθούν. Στις περιπτώσεις αυτές η αντιμετώπιση είναι μόνο φαρμακολογική. Επίσης υπάρχει πολύ μικρότερος κίνδυνος για τραυματισμό της ουροδόχου κύστεως, των εντέρων, των αιμοφόρων αγγείων, των νεύρων ή του σπερματικού πόρου.

-Πιθανότητα υποτροπής μετά από λαπαροσκοπική επέμβαση.

Όπως συμβαίνει και σε άλλες ανάλογου περιεχομένου περιπτώσεις, μετά την αποκατάσταση της κήλης, υπάρχει πάντα η πιθανότητα επανεμφάνισης της η λεγόμενη υποτροπή. Σε έμπειρα χέρια όμως, οι κίνδυνοι υποτροπής της λαπαροσκοπικής αποκατάστασης της κήλης είναι μικρότεροι από 1%.

-Τεχνικές λαπαροσκοπικής αποκατάστασης.

-Υπάρχουν δύο ειδών λαπαροσκοπικές επεμβάσεις για τις βουβωνοκήλες. Η Ενδοπεριτοναϊκή αποκατάσταση(TAPP) η οποία δεν πολυχρησιμοποιείται σήμερα για τις βουβωνοκήλες διότι πρέπει τα λαπαροσκοπικά εργαλεία να μπουν μέσα στην κοιλιά . Αντίθετα η Εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση(TEP), αποτελεί την πλέον συνήθη και διαδεδομένη επέμβαση, καθώς εξ ολοκλήρου πραγματοποιείται εξωπεριτοναϊκά δηλαδή ανάμεσα στους μυς και το περιτόναιο. Αφού αναγνωρισθεί η κήλη και αναταχθεί το έντερο η όποιο άλλο όργανο εντός κοιλίας, στη συνέχεια τοποθετείται το πλέγμα το οποίο καλύπτει όλο το άνοιγμα στους μυς και επεκτείνεται στη γύρω περιοχή περίπου 3-5cm μη επιτρέποντας έτσι να ξαναβγεί κήλη στο ίδιο, ή άλλο σημείο της βουβωνικής χώρας.

-Τα ίδια ισχύουν και για τις επεμβάσεις κοιλιοκήλης;

-Η μεθοδολογία της λαπαροσκοπικής επέμβασης, είναι η ίδια. Δηλαδή με δύο-τρεις τομές των 5 χιλιοστών και μια του ενός εκατοστού τοποθετούμε πλέγμα διαμέτρου έως και 30 εκατοστά καλύπτοντας έτσι το άνοιγμα που υπάρχει στο κοιλιακό τοίχωμα συνήθως ως αποτέλεσμα μιας ανοιχτής επέμβασης κοιλιάς.

-Ποιες κήλες μπορούν να γίνουν λαπαροσκοπικά;

- Όλες οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος (δηλαδή οι εξωτερικές κήλες) όπως οι βουβωνοκήλες, οι ομφαλοκήλες, οι μηροκήλες, οι μετεγχειρητικές κήλες , οι κήλες λευκής γραμμής ή επιγαστρικές κήλες ,το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών που παρουσιάζουν οι αθλητές ακόμη και πιο σπάνιες κήλες όπως η σπιγγέλιος κήλη η littre και άλλες. Λαπαροσκοπικά μπορούν να αντιμετωπιστούν επίσης και η εσωτερικές κήλες (διαφραγματοκήλες) αλλά δεν είναι του παρόντος αυτό το θέμα.


ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Ε. ΘΩΜΑΣ M.D.
ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΜΑΣΤΟΥ ΕΝΔΟΚΡΙΝΩΝ ΑΔΕΝΩΝ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
www.laparoboticsurgery.gr

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...

ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΗΛΗΣ