Κράμπες! Ενα δύσκολο ιατρικό πρόβλημα
Κράμπα είναι η αιφνίδια ακούσια σύσπαση κάποιου μυός που συνοδεύεται από πόνο. Συνήθως συμβαίνει στα κάτω άκρα, στις γάμπες, στους μηρούς ή στους άκρους πόδες και ιδιαίτερα τις βραδυνές ώρες ή μετά από άσκηση.
Η κράμπα διαρκεί μέχρι 10 λεπτά και ύστερα παρέρχεται και πιθανόν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να επαναληφθεί. Ο πόνος της κράμπας όμως μπορεί να διαρκέσει και αρκετές ημέρες. Σύμφωνα με τους ερευνητές της Cochrane, ένας στους τρεις ανθρώπους, θα έχει την εμπειρία της κράμπας στις γάμπες, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
Οι συνηθέστερες αιτίας της κράμπας είναι: α) η εγκυμοσύνη, β) η μεγάλη ηλικία, γ) οι αθλητικές δραστηριότητες, δ) διάφορες παθήσεις και ε) διάφορα φάρμακα.
Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός της κράμπας δεν είναι απολύτως γνωστός. Η πιο λογική εξήγηση είναι το πρόβλημα να εστιάζεται στο νεύρο του αντίστοιχου μυός. Λέγεται ότι για να συσπασθεί ο μύς και να πάθει κράμπα, θα πρέπει το νεύρο του να κάνει μέχρι και 150 ηλεκτρικές εκφορτίσεις κάθε δευτερόλεπτο.
Μια από τις πρώτες αιτίες που θα πρέπει να διερευνηθεί, ιδιαίτερα σε μεγάλης ηλικίας ανθρώπους, είναι τα φάρμακα που λαμβάνουν. Πολλά φάρμακα μπορεί να δημιουργήσουν κράμπες άπως: 1. Η donepezid (Arisept) που δίδεται για προβλήματα μνήμης. 2. Η δομπεριδόνη, ένας ανταγωνιστής της ντοπαμίνης με αντιεμετικές ιδιότητες. 3. Η σαλβουταμόλη ή η τερμπουταλίνη και άλλοι β2 αδρενεργικόί αγωνιστές που δίδονται για την θεραπεία του άσθματος. 4. Οι αναστολείς του ACE, που δίδονται για την υπέρταση. 5. Η σελεκοξίμπη, το γνωστό αντιφλεγμονώδες. 6. Η ψευδοεφεδρίνη που χηρηγείται για αποσυμφόρηση των βλεννογόνων της ρινός. 7. Η νιφεδιπίνη για τη στηθάγχη και το Raynaud. 8. Οι στατίνες για την θεραπεία της υπερχοληστεριναιμίας. 9. Η ραλοξιφένη, για την οστεοπόρωση. 10. Οι αμφεταμίνες. 11. Η καφεϊνη. 12. Η νικοτίνη. και 13. η κοκαίνη.
Εάν αποκλείσουμε την πιθανότητα να δημιουργεί τις κράμπες κάποιο φάρμακο, τότε πρέπει να αναζητήσουμε κάποιες παθολογικές καταστάσεις όπως είναι: 1. Η αφυδάτωση. 2. Διαταραχές του Νατρίου και του Καλίου. 3. Νεφρική νόσος. 4. Υποθυρεοειδισμός. 5. Νευροπάθειες διαφόρων αιτιολογιών.
Η μείωση του Μαγνησίου στους ιστούς, που όλοι θεωρούμε υπεύθυνη για τις κράμπες, πρέπει να αποδειχθεί πρώτα με τις κατάλληλες εξετάσεις και μετά να την συνδεσουμε με το πρόβλημα. Ακόμη οι συχνές κράμπες το καλοκαίρι που πολλοί θεωρούμε ότι οφείλονται σε φλεβική ανεπάρκεια, ιδιαίτερα σε υπέρβαρες γυναίκες, καλόν είναι πριν ενοχοποιήσουμε τις φλέβες να αποκλείσουμε όλες τις παραπάνω αιτίες.
Η θεραπεία τους είναι αιτιολογική. Καλή ενυδάτωση το καλοκαίρι, σωστά υποδήματα, όχι υπερβολές στην άσκηση, απώλεια βάρους και θεραπεία όλων των αιτίων που προαναφέραμε.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης
Ρευματολόγος
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...
Η κράμπα διαρκεί μέχρι 10 λεπτά και ύστερα παρέρχεται και πιθανόν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να επαναληφθεί. Ο πόνος της κράμπας όμως μπορεί να διαρκέσει και αρκετές ημέρες. Σύμφωνα με τους ερευνητές της Cochrane, ένας στους τρεις ανθρώπους, θα έχει την εμπειρία της κράμπας στις γάμπες, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.
Οι συνηθέστερες αιτίας της κράμπας είναι: α) η εγκυμοσύνη, β) η μεγάλη ηλικία, γ) οι αθλητικές δραστηριότητες, δ) διάφορες παθήσεις και ε) διάφορα φάρμακα.
Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός της κράμπας δεν είναι απολύτως γνωστός. Η πιο λογική εξήγηση είναι το πρόβλημα να εστιάζεται στο νεύρο του αντίστοιχου μυός. Λέγεται ότι για να συσπασθεί ο μύς και να πάθει κράμπα, θα πρέπει το νεύρο του να κάνει μέχρι και 150 ηλεκτρικές εκφορτίσεις κάθε δευτερόλεπτο.
Μια από τις πρώτες αιτίες που θα πρέπει να διερευνηθεί, ιδιαίτερα σε μεγάλης ηλικίας ανθρώπους, είναι τα φάρμακα που λαμβάνουν. Πολλά φάρμακα μπορεί να δημιουργήσουν κράμπες άπως: 1. Η donepezid (Arisept) που δίδεται για προβλήματα μνήμης. 2. Η δομπεριδόνη, ένας ανταγωνιστής της ντοπαμίνης με αντιεμετικές ιδιότητες. 3. Η σαλβουταμόλη ή η τερμπουταλίνη και άλλοι β2 αδρενεργικόί αγωνιστές που δίδονται για την θεραπεία του άσθματος. 4. Οι αναστολείς του ACE, που δίδονται για την υπέρταση. 5. Η σελεκοξίμπη, το γνωστό αντιφλεγμονώδες. 6. Η ψευδοεφεδρίνη που χηρηγείται για αποσυμφόρηση των βλεννογόνων της ρινός. 7. Η νιφεδιπίνη για τη στηθάγχη και το Raynaud. 8. Οι στατίνες για την θεραπεία της υπερχοληστεριναιμίας. 9. Η ραλοξιφένη, για την οστεοπόρωση. 10. Οι αμφεταμίνες. 11. Η καφεϊνη. 12. Η νικοτίνη. και 13. η κοκαίνη.
Εάν αποκλείσουμε την πιθανότητα να δημιουργεί τις κράμπες κάποιο φάρμακο, τότε πρέπει να αναζητήσουμε κάποιες παθολογικές καταστάσεις όπως είναι: 1. Η αφυδάτωση. 2. Διαταραχές του Νατρίου και του Καλίου. 3. Νεφρική νόσος. 4. Υποθυρεοειδισμός. 5. Νευροπάθειες διαφόρων αιτιολογιών.
Η μείωση του Μαγνησίου στους ιστούς, που όλοι θεωρούμε υπεύθυνη για τις κράμπες, πρέπει να αποδειχθεί πρώτα με τις κατάλληλες εξετάσεις και μετά να την συνδεσουμε με το πρόβλημα. Ακόμη οι συχνές κράμπες το καλοκαίρι που πολλοί θεωρούμε ότι οφείλονται σε φλεβική ανεπάρκεια, ιδιαίτερα σε υπέρβαρες γυναίκες, καλόν είναι πριν ενοχοποιήσουμε τις φλέβες να αποκλείσουμε όλες τις παραπάνω αιτίες.
Η θεραπεία τους είναι αιτιολογική. Καλή ενυδάτωση το καλοκαίρι, σωστά υποδήματα, όχι υπερβολές στην άσκηση, απώλεια βάρους και θεραπεία όλων των αιτίων που προαναφέραμε.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης
Ρευματολόγος
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...