Τον Απρίλιο του 2017 η EULAR (European League Against Rheumatism) δημοσίευσε μία σειρά κατευθυντηρίων οδηγιών που αφορούσαν τις ακτινολογικές μεθόδους που εφαρμόζουμε στην οστεοαρθρίτιδα, ανεξάρτητα από ποια άρθρωση έχει προσβληθεί.

Οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι 7 και όλες στηρίζονται στην ιατρική δι’ αποδείξεων

1. Η οποιαδήποτε ακτινολογική μέθοδος δεν είναι απαραίτητη για την διάγνωση της νόσου.
2. Σε άτυπες περιπτώσεις η ακτινολογική διερεύνηση ίσως βοηθήσει στην διάγνωση και την διαφοροδιάγνωση της νόσου.
3. Δεν συστήνεται η συστηματική εκτέλεση ακτινολογικών εξετάσεων στην ΟΑ εκτός από τις περιπτώσεις που εμφανίζεται μια ραγδαία επιδείνωση των συμπτωμάτων ή άλλων κλινικών χαρακτηριστικών που υποδηλώνουν σοβαρή επιδείνωση ή διαφορετική διάγνωση.
4. Εάν είναι απαραίτητος ο ακτινολογικός έλεγχος, τότε η απλή ακτινογραφία πρέπει να προηγηθεί έναντι οποιασδήποτε άλλης ακτινολογικής εξέτασης. Για πιο εξειδικευμένες διαγνώσεις, οι μαλακοί ιστοί ερευνώνται καλύτερα με τους υπερήχους ή την MRI και τα οστά με την αξονική ή την MRI.
5. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα πρέπει να λαμβάνονται πιο ειδικές απλές ακτινογραφίες, όπως π.χ. ακτινογραφίες γονάτων σε όρθια στάση ή ειδικές ακτινογραφίες για την περιοχή μεταξύ επιγονατίδας και μηριαίου οστού.
6. Σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις, η ακτινολογική απεικόνιση δεν αποκλείει την χειρουργική επέμβαση ούτε και το αντίθετο, δηλαδή μια ακτινολογιή εξέταση γίνεται σαν προεγχειρητική διαδικασία.
7. Η ακρίβεια μιας ενδαρθρικής έγχυσης εξαρτάται από την άρθρωση και τις ικανότητες του γιατρού που την εκτελεί. Η ακτινολογική απεικόνιση μπορεί να βελτιώση την ακρίβεια και είναι χρήσιμη σε αρθρώσεις δύσκολα προσπελάσιμες, όπως π.χ. του ισχίου, ή έντονα παραμορφωμένες ή σε άτομα ιδιαίτερα παχύσαρκα.

Δρ Αχιλλέας Ε. Γεωργιάδης
Ρευματολόγος

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...