Καρδιακή ανεπάρκεια: Το σημαντικότερο πρόβλημα δημόσιας υγείας σήμερα
Τα τελευταία χρόνια o κλινικός καρδιολόγος που ασχολείται με την καρδιακή (ΚΑ) ανεπάρκεια χρειάζεται να γνωρίζει όχι μόνο τη φαρμακευτική θεραπεία του συνδρόμου αλλα πρέπει να έχει βαθειά γνώση αρρυθμιών, εντατικής καρδιολογίας, απεικόνισης,
συσκευών και ανοσολογίας. Το εύρος της αντιμετώπισης της κυμαίνεται από τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής μέχρι τη τοποθέτηση μηχανικών συσκευών υποβοήθησης και τέλους της μεταμόσχευσης καρδιάς.
Η ΚΑ χαρακτηρίζεται από την αδυναμία της καρδιάς να ικανοποιήσει αποτελεσματικά τις ανάγκες του οργανισμού σε αίμα και οξυγόνο με αποτέλεσμα την κατακράτηση υγρών στους πνεύμονες και άλλους ιστούς του σώματος. Τα πιο συχνά συμπτώματα της ΚΑ είναι
1. Το λαχάνιασμα ή η δύσπνοια (δεν φτάνει ο αέρας) στη μικρή σχετικά προσπάθεια (π.χ. περπάτημα, καθημερινές δουλειές) ή ακόμα και στην ηρεμία (κύρια όταν ξαπλώνει)
2. Η εύκολη κούραση, αδυναμία, δυσκολία συχνά και στις απλές καθημερινές δραστηριότητες και
3. Τα οιδήματα (πρήξιμο) στα πόδια αλλά και στην κοιλιά. Η ΚΑ αποτελεί ουσιαστικά την τελική κατάληξη όλων των καρδιακών παθήσεων. Η πιο συχνή αιτία είναι η στεφανιαία νόσος – υπολογίζεται ότι σε 7 από τους 10 ασθενείς με ΚΑ, αυτή οφείλεται σε ένα ή περισσότερα εμφράγματα του μυοκαρδίου.
Άλλες αιτίες είναι δομικές παθήσεις της καρδιάς όπως οι βαλβιδοπάθειες και οι μυοκαρδιοπάθειες, αλλά και οι λοιμώξεις του μυοκαρδίου, καθώς και η χρόνια αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση. Η ΚΑ είναι μια σοβαρή διαταραχή που συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα θανάτου, έντονα συμπτώματα, κακή υγεία και κακή ποιότητα ζωής.
Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα συχνές νοσηλείες στο Νοσοκομείο, που αποτελούν πολύ μεγάλο πρόβλημα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, καθώς και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση για όλα τα συστήματα υγείας. Παλιότερα οι ασθενείς με ΚΑ ζούσαν κατά μέσο όρο λιγότερο από 5 χρόνια μετά τη διάγνωση.
Σήμερα χάρη στις προσπάθειες για πρώιμη διάγνωση, τη στενή παρακολούθηση, την ενημέρωση και εκπαίδευση των ασθενών, τις εξελίξεις στη φαρμακευτική και άλλη θεραπεία, οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με ΚΑ καταφέρνουν και απολαμβάνουν πολύ περισσότερα χρόνια ζωής. Όλα αυτά καταδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι ο ασθενής να παραπεμφθεί γρήγορα σε καρδιολόγο ώστε να γίνει έγκαιρα η διάγνωση της πάθησης.
Στην Ελλάδα, καταγράφονται κάθε χρόνο περισσότερα από 20.000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, ενώ 1 στους 3 ενήλικες πάσχει από υπέρταση, εκ των οποίων μόλις οι μισοί λαμβάνουν αγωγή. Από αυτά και μόνο τα δεδομένα, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το πρόβλημα της KA στη χώρα μας, αν και δεν έχει καταγραφεί συστηματικά, είναι πολύ μεγάλο.
Στη χώρα μας, οι πάσχοντες από ΚΑ εκτιμώνται σε 200.000, ενώ περισσότερα από 500 νοσοκομειακά κρεβάτια είναι μόνιμα κατειλημμένα από αυτούς τους ασθενείς.
Και στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι οι νοσηλείες λόγω KA απορροφούν το 2% των συνολικών δαπανών για την υγεία. Τέλος στην αντιμετώπιση δίνει έμφαση στη διαχείριση των ασθενών πριν και αμέσως μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, μια και αυτή είναι η πιο ευαίσθητη περίοδος για την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών με κύριο στόχο τη μείωση των επανανοσηλειών. Η ευαισθητοποίση του κόσμου για αύξηση των δωρητών καρδιάς αποτελεί τη μεγαλύτερη ευχή για να σταματήσει έτσι το φαινόμενο να πεθαίνουν συνάνθρωποί μας στις λίστες αναμονής.
Γουδέβενος Γιάννης
Ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων, Πρόεδρος ΕΚΕ
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...
συσκευών και ανοσολογίας. Το εύρος της αντιμετώπισης της κυμαίνεται από τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής μέχρι τη τοποθέτηση μηχανικών συσκευών υποβοήθησης και τέλους της μεταμόσχευσης καρδιάς.
Η ΚΑ χαρακτηρίζεται από την αδυναμία της καρδιάς να ικανοποιήσει αποτελεσματικά τις ανάγκες του οργανισμού σε αίμα και οξυγόνο με αποτέλεσμα την κατακράτηση υγρών στους πνεύμονες και άλλους ιστούς του σώματος. Τα πιο συχνά συμπτώματα της ΚΑ είναι
1. Το λαχάνιασμα ή η δύσπνοια (δεν φτάνει ο αέρας) στη μικρή σχετικά προσπάθεια (π.χ. περπάτημα, καθημερινές δουλειές) ή ακόμα και στην ηρεμία (κύρια όταν ξαπλώνει)
2. Η εύκολη κούραση, αδυναμία, δυσκολία συχνά και στις απλές καθημερινές δραστηριότητες και
3. Τα οιδήματα (πρήξιμο) στα πόδια αλλά και στην κοιλιά. Η ΚΑ αποτελεί ουσιαστικά την τελική κατάληξη όλων των καρδιακών παθήσεων. Η πιο συχνή αιτία είναι η στεφανιαία νόσος – υπολογίζεται ότι σε 7 από τους 10 ασθενείς με ΚΑ, αυτή οφείλεται σε ένα ή περισσότερα εμφράγματα του μυοκαρδίου.
Άλλες αιτίες είναι δομικές παθήσεις της καρδιάς όπως οι βαλβιδοπάθειες και οι μυοκαρδιοπάθειες, αλλά και οι λοιμώξεις του μυοκαρδίου, καθώς και η χρόνια αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση. Η ΚΑ είναι μια σοβαρή διαταραχή που συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα θανάτου, έντονα συμπτώματα, κακή υγεία και κακή ποιότητα ζωής.
Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα συχνές νοσηλείες στο Νοσοκομείο, που αποτελούν πολύ μεγάλο πρόβλημα για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, καθώς και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση για όλα τα συστήματα υγείας. Παλιότερα οι ασθενείς με ΚΑ ζούσαν κατά μέσο όρο λιγότερο από 5 χρόνια μετά τη διάγνωση.
Σήμερα χάρη στις προσπάθειες για πρώιμη διάγνωση, τη στενή παρακολούθηση, την ενημέρωση και εκπαίδευση των ασθενών, τις εξελίξεις στη φαρμακευτική και άλλη θεραπεία, οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με ΚΑ καταφέρνουν και απολαμβάνουν πολύ περισσότερα χρόνια ζωής. Όλα αυτά καταδεικνύουν πόσο σημαντικό είναι ο ασθενής να παραπεμφθεί γρήγορα σε καρδιολόγο ώστε να γίνει έγκαιρα η διάγνωση της πάθησης.
Στην Ελλάδα, καταγράφονται κάθε χρόνο περισσότερα από 20.000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, ενώ 1 στους 3 ενήλικες πάσχει από υπέρταση, εκ των οποίων μόλις οι μισοί λαμβάνουν αγωγή. Από αυτά και μόνο τα δεδομένα, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το πρόβλημα της KA στη χώρα μας, αν και δεν έχει καταγραφεί συστηματικά, είναι πολύ μεγάλο.
Στη χώρα μας, οι πάσχοντες από ΚΑ εκτιμώνται σε 200.000, ενώ περισσότερα από 500 νοσοκομειακά κρεβάτια είναι μόνιμα κατειλημμένα από αυτούς τους ασθενείς.
Και στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι οι νοσηλείες λόγω KA απορροφούν το 2% των συνολικών δαπανών για την υγεία. Τέλος στην αντιμετώπιση δίνει έμφαση στη διαχείριση των ασθενών πριν και αμέσως μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, μια και αυτή είναι η πιο ευαίσθητη περίοδος για την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών με κύριο στόχο τη μείωση των επανανοσηλειών. Η ευαισθητοποίση του κόσμου για αύξηση των δωρητών καρδιάς αποτελεί τη μεγαλύτερη ευχή για να σταματήσει έτσι το φαινόμενο να πεθαίνουν συνάνθρωποί μας στις λίστες αναμονής.
Γουδέβενος Γιάννης
Ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων, Πρόεδρος ΕΚΕ
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...