Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι της μήτρας και αποτελούν συχνό πρόβλημα των γυναικών στη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας. Δημιουργούνται στη μήτρα υπό την επίδραση των οιστρογόνων και το μέγεθός τους μπορεί να είναι από μερικά χιλιοστά μέχρι πολλά εκατοστά (μπορεί να είναι τόσο μεγάλα που να καταλαμβάνουν ολόκληρη την ελάσσονα πύελο ή ολόκληρη την κοιλιά).Η πιθανότητα εξαλλαγής τους σε κακοήθεια είναι εξαιρετικά μικρή.

Ανάλογα με την εντόπισή τους στη μήτρα διακρίνονται σε:

• Υπορογόνια ινομυώματα, που αναπτύσσονται κάτω από τον ορογόνο της μήτρας στην εξωτερική επιφάνεια αυτής.
• Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα, που αναπτύσσονται μέσα στο σώμα της μήτρας – στο μυομήτριο.
• Υποβλεννογόνια ινομυώματα, που αναπτύσσονται κάτω από το ενδομήτριο και προβάλουν μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα. Τα ινομυώματα αυτά προκαλούν συνήθως τα περισσότερα προβλήματα (μητρορραγίες). Σπάνια μεγαλώνουν αρκετά και μπορεί να προβάλουν από τον τράχηλο (τεχθέντα ινομυώματα).

Τα ινομυώματα μπορεί να είναι ασυμπτωματικά και να ανακαλυφθούν τυχαία σε ένα γυναικολογικό έλεγχο ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ανάλογα όμως με το μέγεθός τους και τη θέση τους μπορεί να προκαλέσουν τα παρακάτω συμπτώματα:

• Αιμορραγία. Είναι το συχνότερο σύμπτωμα των ινομυωμάτων. Η αιμορργία εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια της περιόδου και η γυναίκα μπορεί να εμφανίζει αυξημένη ποσότητα αίματος ή μεγαλύτερη διάρκεια με αποτέλεσμα την εμφάνιση σιδηροπενικής αναιμίας.
• Αίσθημα βάρους στην πύελο ή πόνο. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται όταν τα ινομυώματα αυξάνονται σε μέγεθος.
• Συμπτώματα από την πίεση της ουροδόχου κύστεως ή του εντέρου.
• Υπογονιμότητα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα ινομυώματα αλλάζουν την ανατομία του ενδομητρίου ή όταν προκαλούν απόφραξη των σαλπιγγικών στομίων.

Η διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται με τη γυναικολογική εξέταση, το υπερηχογράφημα της μήτρας και με τις υπόλοιπες απεικονιστικές μεθόδους (αξονική και μαγνητική τομογραφία).

Στη διάρκεια της κύησης τα ινομυώματα αυξάνουν σε μέγεθος υπό την επίδραση των οιστρογόνων. Αν θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην εγκυμοσύνη εξαρτάται από το μέγεθός τους και την εντόπισή τους. Μπορεί να προκαλέσουν : α) Αποβολή (σπάνια), β) Αδυναμία να γεννήσει η γυναίκα με φυσιολογικό τοκετό (συνήθως όταν τα ινομυώματα αναπτύσσονται στο κατώτερο τμήμα της μήτρας), γ) Πιεστικά φαινόμενα, δ) Αιμορραγία μετά τον τοκετό.

Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων εξαρτάται από το μέγεθός τους, την εντόπισή τους, τα συμπτώματα που προκαλούν, την ηλικία της γυναίκας και τον οικογενειακό της προγραμματισμό. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι:

• Συντηρητική, δηλαδή με απλή παρακολούθηση όταν τα ινομυώματα δεν έχουν μεγάλο μέγεθος, δεν μεγαλώνουν γρήγορα και δεν προκαλούν συμπτώματα. Μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή με φάρμακα που διακόπτουν προσωρινά την περίοδο, αλλά η θεραπεία αυτή έχει προσωρινά οφέλη και χρησιμοποιείται κυρίως σε γυναίκες που για κάποιο λόγο δεν μπορούν να χειρουργηθούν ή βρίσκονται κοντά στην εμμηνόπαυση. Μετά την εμμηνόπαυση τα ινομυώματα συνήθως δεν μεγαλώνουν σε μέγεθος.

• Χειρουργική. Τα ινομυώματα όταν μεγαλώνουν αρκετά σε μέγεθος ή όταν προκαλούν συμπτώματα αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η χειρουργική αντιμετώπιση αφορά στην αφαίρεση των ινομυωμάτων (σε μικρότερης ηλικίας γυναίκες ή σε γυναίκες που δεν έχουν ολοκληρώσει την οικογένειά τους) ή στην υστερεκτομία ( σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και σε γυναίκες που δεν επιθυμούν επόμενη εγκυμοσύνη).

Τα χειρουργεία αυτά μπορούν να γίνουν με τους παρακάτω τρόπους:

1. Με την κλασική λαπαροτομία με την οποία μπορούν να αφαιρεθούν είτε τα ινομυώματα είτε η μήτρα. Η μέθοδος αυτή επιλέγεται συνήθως στις περιπτώσεις που τα ινομυώματα έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος.

2. Με λαπαροσκόπηση. Με τη μέθοδο αυτή το χειρουργείο γίνεται μέσα από 3 – 4 μικρές οπές στο κοιλιακό τοίχωμα. Ο γυναικολόγος βλέπει μέσω κάμερας την κοιλιά και με ειδικά εργαλεία αφαιρεί τα ινομυώματα. Με τη λαπαροσκόπηση ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ασήμαντος, η ανάρρωση ταχεία (μία ημέρα νοσηλεία) και το αισθητικό αποτέλεσμα άριστο αφού δεν υπάρχουν χειρουργικές τομές.

3. Με επεμβατική υστεροσκόπηση. Με τον τρόπο αυτό αφαιρούνται τα υποβλεννογόνια ινομυώματα όταν προβάλουν κατά το μεγαλύτερο μέρος στην ενδομητρική κοιλότητα. Με την υστεροσκόπηση ο γυναικολόγος εισάγει μέσω του τραχηλικού αυλού στο εσωτερικό της μήτρας το υστεροσκόπιο και υπό άμεση όραση αφαιρεί το ινομύωμα.

Τα ινομυώματα εμφανίζονται συχνά στις γυναίκες και αποτελούν συχνή αιτία χειρουργικών επεμβάσεων. Οι γυναίκες πρέπει να επισκέπτονται ανά έτος το γυναικολόγο και αν διαγνωστούν ινομυώματα, τότε ο τρόπος της παρακολούθησης ή της αντιμετώπισης εξατομικεύεται ανάλογα με το πρόβλημα και την ασθενή.

Περικλής Π. Καλκάκος
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ - ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ - ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
www.kalkakos.gr

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...