Τα σηραγγώδη νεύρα, τα οποία απελευθερώνοντας ΝΟ (νιτρικό οξείδιο), προκαλούν χάλαση του λείου μυϊκού ιστού και κατά συνέπεια είναι υπεύθυνα για την στύση, πορεύονται στη πλάγια επιφάνεια του προστάτη.

Σε περιπτώσεις ριζικής προστατεκτομής για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη, είναι δυνατόν και ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη χειρουργική τεχνική, να κοπούν ή απλών να τραυματιστούν τα νεύρα αυτά. Συνέπεια του γεγονότος αυτού, είναι η εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας. Στην περίπτωση που τα νεύρα αυτά κοπούν, η διαταραχή της στύσης είναι μόνιμη και είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά. Αν τα νεύρα αυτά απλώς τραυματιστούν, είναι πιθανόν μετά την πάροδο ενός διαστήματος 12- 18 μηνών, η στυτική λειτουργία να επανέλθει.

Έχει επισημανθεί σε πολλές μελέτες, η σημασία της γρήγορης αποκατάστασης της στύσης με φαρμακευτική υποβοήθηση μετά από την επέμβαση, ως ενός σημαντικού παράγοντα εξασφάλισης της στυτικής λειτουργιάς.

Σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές (nervesparing), εξασφαλίζουν την ελάχιστη βλάβη του νευρικού δεματίου και την ομαλότερη μετεγχειρητική εξέλιξη της στυτικής λειτουργίας.



Από το βιβλίο 100 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ… ΚΑΙ 10 ΓΙΑ ΜΑΣ
Υπό την επιστημονική επιμέλεια του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής υγείας