Ο σκύλος υποφέρει πολύ συχνότερα από τη γάτα από το σύνδρομο της χρόνιας γαστρίτιδας και των γαστροδωδεκαδακτυλικών ελκών, παρ' ότι είναι σπάνιο στα ζώα. Το σύνδρομο αυτό έχει πολλές αιτίες και προκαλείται και από ορισμένα σπάνια παράσιτα ή από ελικοβακτηρίδιο που παράγει τοξίνη, η οποία αρχικά είναι υπεύθυνη για την πρόκληση απλής γαστρίτιδας και ακολούθως ελκώδους γαστρίτιδας.

Το σύνδρομο της χρόνιας γαστρίτιδας και των γαστροδωδεκαδακτυλικών ελκών είναι μάλλον σπάνιο στα ζώα. Ο σκύλος όμως υποφέρει πολύ συχνότερα από τη γάτα.

Συχνά χαρακτηρίζεται και χρόνια δυσπεψία.

Στην αιτιολογία του συνδρόμου, πέρα από τα μηχανικά αίτια (ξένα σώματα) που ήδη αναφέρθηκαν, εμπλέκονται παράγοντες που σχετίζονται με ανοσολογικές διαταραχές, όπως είναι:

• η λεμφοκυτταρική- πλασμοκυτταρική γαστρίτιδα,
• η ηωσινοφιλική γαστρίτιδα,
• ορισμένα σπάνια παράσιτα, όπως τα Ollulanus tricuspis και Gnathostoma spp., στη γάτα, και Physaloptera spp στο σκύλο,
• η κατακράτηση του περιεχομένου του στομάχου, που οφείλεται σε μηχανικούς- λειτουργικούς λόγους, όπως η υπερτροφία των μυϊκών ινών του πυλωρού,
• η παλινδρόμηση του περιεχομένου του δωδεκαδακτύλου,
• τα νεοπλάσματα στο αρχικό τους στάδιο και τέλος,
• η παρουσία ελικοβακτηριδίων (Helicobacter spp).

Στο τελευταίο από τα παραπάνω αίτια, και με αφορμή από την έρευνα στον άνθρωπο, σήμερα δίνεται ιδιαίτερη σημασία.

Η διάγνωση της χρόνιας γαστρίτιδας βασίζεται:

*Στην κλινική εικόνα, η οποία χαρακτηρίζεται από σποραδικούς εμετούς, συχνά τροφώδεις ή με χολώδες περιεχόμενο, και σε περίπτωση ελκών και με παρουσία αίματος που έχει υποστεί πέψη (χρώμα σοκολάτας ανοικτό). Αλλοτε η κλινική εικόνα είναι ηπιότερη και χαρακτηρίζεται από προοδευτική απώλεια βάρους, μειωμένη όρεξη και σποραδικούς εμετούς,

*Στη διερεύνηση και τον αποκλεισμό άλλων συστηματικών νοσημάτων, όπως η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και η χρόνια ηπατίτιδα- παγκρεατίτιδα κ.ά.

*Στην ακτινολογική εξέταση.

*Στην οισοφαγο-γαστροσκόπηση.

Η εφαρμογή της χρήσης του γαστροσκοπίου στην κτηνιατρική πράξη έχει επιλύσει πολλά προβλήματα και μπορεί να αποτελέσει και τη θεραπεία εκλογής (εντόπιση και αφαίρεση ξένων σωμάτων). Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη διάγνωση, με τη δυνατότητα που προσφέρει να εκτελείται ταυτόχρονα και βιοψία, είμαστε σε θέση να γνωρίσουμε τον τύπο της γαστρίτιδας και το αίτιο αυτής (εντόπιση ελικοβακτηριδίου, νεοπλασμάτων κ.λπ.), ώστε η αντιμετώπισή της να είναι πιο επιτυχής.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το ελικοβακτηρίδιο, με τη βιοψία, την ιστολογική εξέταση και την καλλιέργεια του λαμβανόμενου υλικού έχουν ταυτοποιηθεί πολλά είδη του. Μάλιστα έχει συζητηθεί και η σχέση των Helicobacter spp., που απομονώνονται από τα ζώα, με τη μόλυνση του ανθρώπου.

Το ελικοβακτηρίδιο παράγει τοξίνη, η οποία αρχικά είναι υπεύθυνη για την πρόκληση απλής γαστρίτιδας και ακολούθως ελκώδους γαστρίτιδας. Εν τούτοις τα ερευνητικά συμπεράσματα δεν είναι ακόμη επαρκή σε ό,τι αφορά τη νοσογόνο δράση των ελικοβακτηριδίων των ζώων, τόσο για τα ίδια όσο και για το ρόλο τους στη μόλυνση του ανθρώπου.



ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας