ΓΑΛΛΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΜΦΥΤΕΥΣΑΝ ΒΙΟΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΑΡΔΙΑ


Σε μια πρωτοποριακή επέμβαση προχώρησε μια ομάδα γιατρών στο νοσοκομείο Ζορζ Πομπιντού του Παρισιού που εμφύτευσε, για πρώτη φορά παγκοσμίως, μια αυτόνομη, βιοπροσθετική τεχνητή καρδιά, κατασκευασμένη από τη γαλλική εταιρία Carmat, σε έναν ασθενή που έπασχε από καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου. «Η εμφύτευση εκτυλίχθηκε με ικανοποιητικό τρόπο (...) Ο ασθενής είναι υπό ιατρική παρακολούθηση, είναι ξύπνιος και συνομιλεί με τους συγγενείς του», ανακοίνωσε η εταιρία.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου οι γαλλικές αρχές είχαν δώσει την έγκρισή τους για την επέμβαση αυτή, δίνοντας νέα ελπίδα και προοπτική στους καρδιοπαθείς που είναι καταδικασμένοι λόγω της έλλειψης κατάλληλων μοσχευμάτων. «Μας χαροποιεί αυτή η πρώτη εμφύτευση, όμως προφανώς θα ήταν πρόωρο να εξάγουμε συμπεράσματα αφού πρόκειται για μία και μοναδική εμφύτευση και ακόμη το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από την επέμβαση είναι πολύ μικρό», σχολίασε ο γενικός διευθυντής της Carmat Μαρτσέλο Κονβίτι. Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Γάλλο χειρουργό Αλέν Καρπεντιέ, ο οποίος είναι γνωστός παγκοσμίως για την καρδιακή βαλβίδα Καρπεντιέ-Έντουαρντς που έχει εφεύρει. Στόχος της είναι να καλύψει την έλλειψη μοσχευμάτων καθώς πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια σε προχωρημένο στάδιο πεθαίνουν πριν βρεθεί κατάλληλος δότης. «Η τεχνητή καρδιά μιμείται πλήρως την ανθρώπινη καρδιά, έχοντας δύο κοιλίες που προωθούν το αίμα με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε και ο καρδιακός μυς, με αισθητήρες που της επιτρέπουν να αυξάνει ή να μειώνει τον ρυθμό. Όταν ο ασθενής κοιμάται, ο ρυθμός πέφτει, όταν ανεβαίνει τα σκαλιά, αυξάνεται. Κατά συνέπεια, δεν έχει σχέση με μηχανική αντλία», είχε εξηγήσει πριν από μερικούς μήνες ο συνιδρυτής της εταιρείας Φιλίπ Πουλετί.

Ο ασθενής στον οποίο εμφυτεύτηκε η καρδιά την περασμένη Τετάρτη έπασχε από καρδιακή ανεπάρκεια στο τελευταίο στάδιο. Οι γιατροί δεν του έδιναν μεγάλα περιθώρια ζωής και δεν υπήρχε καμία άλλη εναλλακτική θεραπευτική αγωγή. Η Carmat υποστηρίζει ότι η τεχνητή καρδιά θα μπορούσε να σώσει κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, διασφαλίζοντάς τους ποιότητα ζωής άνευ προηγουμένου, χωρίς να διατρέχουν τον κίνδυνο απόρριψης του οργάνου.

Πηγή Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


    Στην κορυφή