Τα γνωστά μας άγανα προκαλούν σοβαρές βλάβες στο ζώο μας όταν εισχωρήσουν στη μύτη, η οποία αρχίζει να «τρέχει». Το ρινικό έκκριμα αρχικά είναι ορώδες ή οροαιμορραγικό και τις επόμενες ημέρες μετατρέπεται σε βλεννοπυώδες ή πυοαιμορραγικό. Απαιτείται άμεση αντιμετώπιση γιατί τα άγανα προχωρούν προς την τραχεία και τους βρόγχους, προκαλώντας βαριά λοβώδη πνευμονία ή και βρογχοπνευμονία. Αλλοτε διαπερνούν το διάφραγμα και μπαίνουν τελικά στην υποσφυϊκή χώρα, εκατέρωθεν των νεφρών, όπου δημιουργούν αποστήματα.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι φυσιολογικά η περιοχή γύρω από τα ρουθούνια (ρινικό κάτοπτρο) είναι πάντοτε υγρή, διαβρεχόμενη από ένα διαυγές και υδαρούς συστάσεως ρινικό έκκριμα. Αντιθέτως, ένα ζώο με ξηρό ρινικό κάτοπτρο ή με εμφανές και άφθονο, μη διαυγές (βλεννώδες- βλεννοπυώδες, πυοαιμορραγικό κ.λ.π.) ρινικό έκκριμα, κατά κανόνα, υποφέρει από σοβαρή εντοπισμένη ή συστηματική νόσο.

Απλώς θα λέγαμε ότι η παρουσία μύξας αποτελεί ένδειξη σοβαρής τοπικής ή συστηματικής νόσου που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχει η έννοια του κοινού κρυολογήματος στα ζώα.

*Τοπικές παθολογικές καταστάσεις που εκδηλώνονται με πταρμό και συνήθως ετερόπλευρο ρινικό έκκριμα.

*Ξένα σώματα: Πολύ συχνά στους σκύλους, και ιδιαίτερα στους κυνηγετικούς, εισέρχονται στις ρινικές κοιλότητες τα λεγόμενα άγανα, που είναι αποξηραμένα στάχυα διαφόρων φυτών. Τα άγανα έχουν άγκιστρα, οπότε, άπαξ και εισέλθουν, μετακινούνται πάντοτε προς τα εμπρός. Τα ζώα εμφανίζουν ξαφνικά επανειλημμένους και έντονους πταρμούς, στην προσπάθεια να τα εξωθήσουν, μάταια όμως, διότι αυτά εισβάλλουν περαιτέρω.

Το ρινικό έκκριμα αρχικά είναι ορώδες ή οροαιμορραγικό και τις επόμενες ημέρες μετατρέπεται σε βλεννοπυώδες ή πυοαιμορραγικό. Χαρακτηριστικό των ξένων σωμάτων είναι ότι, κατά κανόνα, το ρινικό έκκριμα είναι ετερόπλευρο. Απαιτείται άμεση αντιμετώπιση γιατί, πέρα από τις τοπικές βλάβες, αυτά προχωρούν προς την τραχεία και τους βρόγχους, προκαλώντας βαριά λοβώδη πνευμονία ή και βρογχοπνευμονία μυκητιασικής αιτιολογίας. Αλλοτε προχωρούν περαιτέρω για να διαπεράσουν το διάφραγμα και να καθηλωθούν τελικά στην υποσφυϊκή χώρα, εκατέρωθεν των νεφρών, όπου και δημιουργούν αποστήματα.

Η αφαίρεση των ξένων σωμάτων από τις ρινικές κοιλότητες δεν είναι εύκολη και απαιτεί ειδικό εξοπλισμό. Μάλιστα, η καθυστέρηση στην προσκόμιση των ζώων κάνει ακόμη πιο δύσκολη ή και ανεπιτυχή τη συντηρητική αφαίρεση των ξένων σωμάτων, οπότε πλέον απαιτείται χειρουργική παρέμβαση.

*Ετερόπλευρο ρινικό έκκριμα υπερηλίκων ζώων λόγω οδοντογενούς παραρρινοκολπίτιδας.

Σε σκύλους, συνήθως μεγάλης ηλικίας, δεν είναι σπάνιες οι βλάβες των δοντιών, η διαπύηση και επικοινωνία της φλεγμονής των ριζών και των περιοδοντικών ιστών με τους παραρρινικούς κόλπους.

Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρείται άφθονο βλεννοπυώδες ή πυοαιμορραγικό ρινικό έκκριμα και, όχι σπάνια, παρουσία υποδόριου αποστήματος, συνήθως αμέσως κάτω και μπροστά από τον οφθαλμό.



ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΝΤΟΣ
Διδάκτωρ Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. & Τέως
Επικ. Καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής της
Καθηγητής στην Εθν. Σχολή Δημόσιας Υγείας
Αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Ελλ. Κτην. Εταιρείας


Διαβάστε επίσης

• ΦΤΑΡΝΙΣΜΑ-ΒΗΧΑΣ Παθήσεις με εκκρίματα από τη μύτη