Η Επικονδυλίτις του αγκώνος (αγγλικά Leteral Epicondylitis), ή Αγκώνας του τένις (Tennis elbow) είναι μια συχνή πάθηση με αίτιο την χειρωνακτική καταπόνηση. Εκδηλώνεται με πόνο στον αγκώνα που αντανακλά στον πήχη και στον βραχίονα. Οφείλεται είτε σε βίαιη καταπόνηση είτε σε σταδιακή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση του χεριού σε χειρωνακτικό έργο. Η ανατομική βλάβη που επισυμβαίνει, είναι η μικροσκοπική αποκόλληση ινών των εκτεινόντων τενόντων (που τεντώνουν τον καρπό και τα δάκτυλα), στον έξω επικόνδυλο του Βραχιονίου οστού (παρακονδύλια απόφυση).

Οι ίνες αυτές προσφύονται μέσω του περιοστέου μέσα σε μικροσκοπικές οπές του οστού. Κάθε προσπάθεια αναγέννησης αυτών των ινών οδηγεί σε τοπική δημιουργία ινώδους ιστού, ο δέ πόνος οφείλεται στά αποκολληθέντα ή νεοδημιουργούμενα νευρίδια. Επειδή η πάθηση είναι συνηθισμένη στους τενίστες, αποκαλείται διεθνώς και Tennis elbow (νόσος των τεννιστών), όμως εμφανίζεται φυσικά και σε μή τενίστες. Η διάγνωση της παθήσεως είναι πανεύκολη, δεν χρειάζεται κάποια ειδική εξέταση. Διαγιγνώσκεται με την ψηλάφηση και μόνο .

Θεραπεία: Στα αγγλοσαξωνικά συγγράμματα και άρθρα, αναφέρονται τα εξής είδη θεραπείας αλφαβητικά. Δίπλα θέτω τη μετάφραση της μεθόδου και μιά βαθμολογία εξιολόγησης με άριστα το 100% με βάση την προσωπική μου πείρα:

• Autologous Blood Injections (Ενέσεις αυτόλογου αίματος): 10%
• Corticosteroid Injections (Ενέσεις Κορτιζόνης): 80-100%
• Eccentric Exercise (Εκκεντρικές ασκήσεις): 0%
• Electrical Stimulation and Iontophoresis (Ηλεκτρική διέγερση και Ιοντοφόρεση): 10%
• Extracorporeal Shockwave Therapy (ESWT) (Κρουστικός Υπέρηχος): 10%
• Fenestration (percutaneous tenotomy): Παραθυροποίηση (Διαδερμική τενοτομή) : 80-90%
• Friction Massage: (Μαλάξεις τριβής): 20%
• Glyceryl Trinitrate (Nitroglycerin) Patches: Αυτοκόλλητα Νιτρογλυκερίνης: 0%
• Laser/Light Therapy (Laser σάρωσης): 10%
• NSAIDs/Anti-inflammatory Drugs: 20%
• Platelet Rich Plasma (PRP) Injections (Πλάσμα πλούσιο σε Αιμοπετάλια): 0%
• Prolotherapy (Sclerotherapy): Προλοθεραπεία - Σκληροθεραπεία: 70%
• Relative Rest/Splinting/Immobilization (Ακινητοποίηση - Γύψος - Νάρθηκας): 100%
• Stretching/Ice (Διατατικές ασκήσεις/Παγοθεραπεία): 0-10%
• Surgery (Ανοικτή χειρουργική τεχνική): 80-90%
• Ultrasound and Phonophoresis (Υπέρηχος και Φωνοφόρεσις): 0-10%

Ας έρθουμε όμως στά Ελληνικά δεδομένα. Συνήθως, ακόμα και χωρίς καμία θεραπεία η Επικονδυλίτις αυτοθεραπεύεται μόνη της με ξεκούραση, αλλά αργεί πολύ, μπορεί να κάνει 6-12 μήνες. Δυστυχώς η νόσος υποτροπιάζει και ενίοτε χρονίζει. Γι’ αυτό επεμβαίνουμε θεραπευτικά αν το θέλει ο ασθενής. Σήμερα, υπάρχουν 7 διαθέσιμες θεραπείες για την Επικονδυλίτιδα, εκ των οποίων επικρατούν δύο. Οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις Κορτιζόνης, μισή ανά δίμηνο μέχρις ιάσεως ή Γύψος Βραχιονο- Πηχεο- Καρπικός γιά 30 μέρες: Oι μέθοδοι θεραπείας είναι συνολικά οι εξής:

(1) Πρακτικά φυσικά μέσα: ΔΕΝ πρόκειται γιά θεραπεία αλλά γιά απλή ανακούφιση μέχρι την αυτοίαση. Περιλαμβάνουν διακοπή γυμναστικής, διακοπή χειρωνακτικής εργασίας, Τοπικές κυκλικές Χειρομαλάξεις (μασάζ) με τοπική αλοιφή Καψακαίνης (Sensocaps), ή Pennsaid, ή Biofreeze, Νάρθηκα φορετός επικονδυλίτιδος, και παυσίπονα αντιφλεγμονώδη φάρμακα .

(2) Φυσικοθεραπείες: Οι φυσικοθεραπευτές στην επικονδυλίτιδα εφαρμόζουν συνήθως Laser, Υπέρηχα κύματα και μαλάξεις. Η αποτελεσματικότητα είναι μάλλον ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Ως μέθοδος αργεί πολύ να φέρει αποτέλεσμα και εφαρμόζεται κυρίως στις ελαφρές περιπτώσεις .

(3) Κορτιζόνη: Η θεραπεία με τοπικές ενέσεις Κορτιζόνης βραδείας απορρόφησης (με Xylocaine 2%) από τη δεκαετία του 60 έφεραν επανάσταση στη "θεραπεία" της επικονδυλίτιδας. Αρχικά τα βιβλία συνιστούσαν μία ένεση Δεξαμεθαζόνης (Dexamethasone, Celestone) ή Τριαμσινολόνης (Triamcinolone, Kenacort) τοπικά κάθε εβδομάδα (Campbell 1988, Appley 1993, Συμεωνίδης 1996), αλλά αυτό απεδείχθη υπερβολή. Από τη δεκαετία του 90 η δοσολογία άλλαξε σε μισή δόση κάθε δύο με τρείς μήνες. Η μέθοδος αυτή έχει κλινική επιτυχία άνω του 90% και διευκολύνει τους ασθενείς που επιθυμούν συνέχιση της εργασίας. Η δράση της Κορτιζόνης έγκειται στήν ατροφία του ινώδους ιστού, αλλά έχουν περιγραφεί μικροσκοπικές νεκρώσεις σε ίνες των εκτεινόντων τενόντων. Γι αυτό η μέθοδος επιλέγεται και εφαρμόζεται σε σοβαρές περιπτώσεις όπου η νόσος επιμένει πάνω από ένα μήνα. Εφιστάται η προσοχή, να χρησιμοποιείται λεπτή βελόνη Ινσουλίνης και να έχουμε υπ όψη μας ότι στην πρώτη συνεδρία, το επόμενο 24ωρο της εγχύσεως, ο ασθενής πονάει αρκετά και χρειάζεται ισχυρό παυσίπονο.

(4) Προλοθεραπεία: Ο όρος Prolotherapy είναι σχετικά νέος, προέρχεται από το Proliferation therapy (Θεραπεία πολλαπλασισμού). Η μέθοδος γίνεται με τοπική αναισθησία και πολλαπλές τοπικές ενέσεις διαλύματος Glucose 5% στήν περιοχή του τένοντα, με μεσοδιαστήματα 2 εβδομάδων. Οι ασχολούμενοι με την μέθοδο Αμερικανοί δηλώνουν καλά αποτελέσματα, και ισχυρίζονται ότι οι εγχύσεις αυτές δρούν όχι σαν διατροφικό συμπλήρωμα, αλλά σαν διεγέρτες της ικανότητας του σώματος πρός αυτοδιόρθωση μέσω αναγέννησης ινών του τένοντος

(5) Ενέσεις αυτολόγου αίματος, ή Platelet Rich Plasma (Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια): Η μέθοδος αυτή προτάθηκε πρόσφατα με το σκεπτικό της παροχής παραγόντων αναγέννησης τοπικά στήν περιοχή του τένοντα . Το παράξενο είναι ότι σε έρευνα του 2011 βρέθηκε ότι είναι ίδιας αποτελεσματικότητας οι ενέσεις αυτόλογου αίματος, και Κορτιζόνης με τις ενέσεις placebo (μαϊμού) με Φυσιολογικο ορό (Wolf JM, et al, 2011, JBJS).

(6) Γύψος: Η ακινητοποίηση του άνω άκρου με γύψο ρητίνης Βραχιονο-πηχεο-καρπικό για 30 μέρες, άν και παλιά μέθοδος, έχει ποσοστό επιτυχίας σχεδόν 100% αλλά δύσκολα είναι αποδεκτή θεραπεία από τους ασθενείς. Στην πράξη θεωρείται η πλέον αποτελεσματική και ανώδυνη μέθοδος, επαρκώς τεκμηριωμένη.

(7) Ενέσεις (Botulin Toxin) Botox: Τελευταία βρίσκεται υπό πειραματικό έλεγχο η θεραπεία με τοπική ένεση Botox, αλλά παρουσιάζει προβλήματα λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών λόγω του διερχόμενου παραπλέυρως κινητικού κλάδου του Κερκιδικού νεύρου (πτώση της άκρας χειρός, drop hand). Ηδη άρχισε να απορρίπτεται ως θεραπεία σε όλα τα άρθρα ,

(8) Eγχείρηση: Είναι εύκολη και αποτελεσματική μέθοδος, αλλά σπάνια χρειάζεται. Αρκεί μιά μικρή τομή στό δέρμα με τοπική αναισθησία και μιά σταυρωτή τομή (Χ) πάνω στόν θύλακο τού έξω Επικονδύλου. Η επούλωση επέρχεται μέσα σε 15 μέρες, αλλά ο ασθενής μπορεί να εργάζεται από την επόμενη μέρα.

Περίληψη: Η Επικονδυλίτις είναι μια συχνή, ενοχλητική, αλλά εντελώς ακίνδυνη πάθηση στον αγκώνα. Στη βιβλιογραφία επικρατεί ένα χάος θεραπευτικών τεχνικών που προκαλούν σύγχυση και συχνά δεν είναι αποτελεσματικές. Ελαφρές περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπίζονται με μασάζ, αλοιφές, φυσικοθεραπεία, νάρθηκα και υπομονή μέχρι την αυτοίαση, ενώ επίπονες περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται είτε με 3 ενέσεις κορτιζόνης, μισή ανά δίμηνο, είτε με γύψο για 30 μέρες. Ο ασθενής πρέπει να επιλέξει ποια μέθοδος του ταιριάζει. Ολα τα υπόλοιπα είναι ΤΡΙΑ ΧΙ: Χάσιμο Χρόνου Χρήματος.

Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας
Ορθοπεδικός
www.myoskeletiko.com

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...