Στις 26/5/15 σε άρθρο του στο έγκριτο περιοδικό εσωτερικής παθολογίας BMJ ο καθ. Teppo Järvinen από το Helsinki University Central Hospital (1) αμφισβητεί ότι υπάρχουν επαρκή δεδομένα ώστε να δικαιολογούν την ως τώρα προσέγγιση για τον ξεκάθαρο ορισμό του καταγματικού κινδύνου και κατά συνέπεια για το πότε πρέπει να ξεκινήσει κάποια θεραπευτική αγωγή ώστε να αποφευχθεί κάποιο κάταγμα. Στο άρθρο του τονίζονται μεταξύ άλλων τρεις καταστάσεις :

•Η παρουσία των σημερινών προγνωστικών δεικτών καταγματικού κινδύνου έχει τουλάχιστον διπλασιάσει τον αριθμό των υποψηφίων για θεραπεία. Με βάση τις αμερικάνικες οδηγίες, το 75% περίπου των γυναικών > 65 ετών είναι υποψήφιες για φαρμακευτική αγωγή

•απαιτείται να θεραπευθούν 175 μετα- εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστική ευθραυστότητα για περίπου 3 χρόνια ώστε να προληφθεί 1 κάταγμα ισχίου

•Αν και είναι λίγες οι μελέτες πρόληψης κατάγματος με φαρμακευτική αγωγή με ασθενείς > 80 ετών, τα ευρήματα συνηγορούν ότι δεν υπάρχει όφελος

Ενάμιση μήνα μετά (9/7/15) δεν άργησε να έρθει η απάντηση από τον IOF μέσα από ένα editorial στο Osteoporosis International του Juliet Compston (Chair of the National Osteoporosis Guideline Group και IOF EU Osteoporosis Consultation Panel) όπου τονίζεται ότι οι συγγραφείς του άρθρου στο BMJ «χονδροειδώς» παρουσίασαν λανθασμένα στοιχεία σχετικά με την οστεοπόρωση (grossly misrepresented the osteoporosis burden), χαρακτηρίζοντας το άρθρο εντελώς παραπλανητικό. Υπογραμμίζουν ότι στο άρθρο του BMJ:

•Εκφράστηκε προκατειλημμένη κριτική σχετικά με την στρατηγική για την εκτίμηση του κινδύνου

•Δεν αναφέρθηκε το Fracture Liaison Services, το οποίο φαίνεται να είναι αποτελεσματικό αλλά και cost-effective για την πρόληψη κατάγματος

•Δεν έγινε διαχωρισμός 1θούς και 2θους κατάγματος

•Κατηγορίες για υποεκτίμηση της τροποποίησης του τρόπου ζωής δεν ευσταθούν αφού όλες οι συστάσεις για την οστεοπόρωση περιλαμβάνουν τέτοιες οδηγίες

•Στρατηγικές πρόληψης πτώσεων δεν φαίνεται να είναι το ίδιο αποτελεσματικές όσο η φαρμακευτική μείωση των καταγμάτων

Υπογραμμίζουν τέλος ότι το μέλος του IOF, Dr Kassim Javaid , που κλήθηκε θα ανασκοπήσει το άρθρο στο BMJ, ουσιαστικά απέρριψε αμέσως το άρθρο, θεωρώντας ότι δεδομένα και συμπεράσματα είναι λανθασμένα



Πηγές

(1) Overdiagnosis of bone fragility in the quest to prevent hip fracture. Teppo LN Järvinen, , Karl Michaëlsson, , Jarkko Jokihaara, Gary S Collins, Thomas L Perry, , Barbara Mintzes, , Vijaya Musini, , Juan Erviti, , Javier Gorricho,, James M Wright, , Harri Sievänen. BMJ 2015; 350 doi:http://dx.doi.org/10.1136/bmj.h2088 (Published 26 May 2015)

(2) Overdiagnosis of osteoporosis: fact or fallacy? J. Compston. Osteoporosis International. Published online: 2 July 2015 DOI: 10.1007/s00198-015-3220-0. http://link.springer.com/article/10.1007/s00198-015-3220-0/fulltext.html

Σ. Νίκας
Ρευματολόγος

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...