Δίαιτα - Νηστεία
Βρισκόμαστε πλέον για τα καλά στον Μάρτιο. Κατά τη σύγχρονη αντίληψη, που συνδέει το καλοκαίρι με τις παραλίες, τα μαγιό και τα καλλίγραμμα σώματα, είναι εποχή για δίαιτες και γυμναστήρια.
Κατά την παράδοση ο Μάρτιος συνδέεται με την Σαρακοστή.
Είναι νηστεία ή ιδεώδης δίαιτα;
Πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε-επιλέξουμε ένα πρόγραμμα διατροφής με ή χωρίς άσκηση;
Μήπως επειδή το ακολουθούν οι φίλοι μας; Γιατί είναι της μόδας; Υποκρύπτει τάχα κάποιο «μυστικό» που τόσο καιρό δεν είχαμε κατανοήσει και που θα μας επιτρέψει να χάσουμε εύκολα, γρήγορα και θεαματικά βάρος;
Δύο κύρια κριτήρια αξιολόγησης θα ξεχώριζα:
1) Σαφής απώλεια βάρους και μάλιστα σωματικού λίπους
2) Όχι βλάβη της υγείας αλλά πιθανή βελτίωση της (χοληστερόλη, HDL, LDL, τριγλυκερίδια, υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης κ.λ.π.) Η βελτίωση αυτή μπορεί και να προκαλεί πνευματική εξύψωση και συναισθηματική σταθεροποίηση.
Σε αυτά θα προσέθετα και ένα τρίτο: Την διατήρηση των αποτελεσμάτων, κάτι που σχετίζεται με πιθανά πνευματικά και συναισθηματικά αποτελέσματα.
Ζητάμε λοιπόν, μείωση θερμίδων αλλά και πρόσληψη συνδυασμού με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Ας μην θεοποιούμε τους προγόνους μας του Βυζαντίου ή της αρχαιότητας. Ούτε όμως να τους θεωρούμε και αμαθείς. Οι άνθρωποι , με λιγότερο καταιγισμό πληροφοριών, είχαν αρκετή Γνώση, κάποιοι και Σοφία.
Δεν παραβλέπουμε κάποια πειράματα όπως του Αλεξανδρινού ιατρού Ηρόφιλου, που βύθιζε νυστέρια στον εγκέφαλο των μελλοθάνατων για να μελετήσει τη λειτουργία του. Η΄ κάποιον βασιλιά που διέταξε να σφάξουν τρεις ανθρώπους, που είχαν κοιμηθεί, περπατήσει και αδρανήσει μετά το φαγητό, ώστε να δει ποιος χωνεύει καλύτερα.
Κυρίως βασίζονταν στην Παρατήρηση και στην Σκέψη. Συμπύκνωση της πρακτικής εφαρμογής της Αρχαίας γνώσης με στόχο τη διατήρηση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, σε συνδυασμό με την ορθή (και εποχικά) διαχείριση των αποθεμάτων των τροφίμων.
Βλέπουμε λοιπόν στη νηστεία της Σαρακοστής σύνθεση, πολλά σε ένα. :
-Στροφή σε φυτική διατροφή, με ολιγοθερμιδικά προϊόντα.
-Μείωση των προσλαμβανομένων θερμίδων.
-Κατάργηση των χοληστερινούχων ζωικών λιπών.
-Συνδυασμός τροφών αρκετά ικανοποιητικών.
Παράλληλα, η έννοια της δοκιμασίας, με την διαβεβαίωση πως μπορείς να αντέξεις και να τα καταφέρεις, πως δεν θα πάθεις τίποτα, τονώνει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, ευοδώνοντας το τελικό αποτέλεσμα, που το ενίσχυε και η προσήλωση σε έναν ανώτερο, ιερό σκοπό.
Διαπιστώνουμε λοιπόν μια αξιόπιστη, δοκιμασμένη μέθοδο, με απλούς, κατανοητούς και εφαρμοσμένους κανόνες, θετικό προσανατολισμό σκέψης και ηθικές ανταμοιβές, που συμβαδίζει και με τον κύκλο της παραγωγής (αυγά, γέννηση αρνιών, κ.τ.λ.)
Στο παρελθόν δεν έλειπαν οι διαμάχες και τα αντικρουόμενα ιδεολογικά και πνευματικά ρεύματα. Ο Αρχαίος Ελληνικός κόσμος λάτρευε την ανδρεία, την γενναιότητα, το κάλλος, το ωραίο γυμνασμένο σώμα, τον αθλητισμό, το κυνήγι, τον χορό, ακόμη και κάποιες οργιαστικές τελετές. Σε αυτήν τη χαρά της ζωής, οι ανατολικές επιδράσεις του Χριστιανισμού, αντιπαράθεσαν την πνευματική εξύψωση μέσω της καρτερίας, της σωματικής δοκιμασίας και του ασκητισμού.
Έτσι λοιπόν, η νηστεία, προτάσσοντας την αυτοεπιβολή, δεν συνδυάζεται με την έντονη σωματική δραστηριότητα και πρόσθετη καύση θερμίδων που συνίσταται στον σημερινό «καθιστικό» άνθρωπο.
Ώστε το δίλλημα παραμένει:
Δίαιτα, γυμναστήριο, αθλήματα ή καρτερία και αυτοεπιβολή;
Κάντε την επιλογή!
Και προπαντός, τηρείστε την!
Βασιλης Ρώτας
Παθολόγος
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...
Κατά την παράδοση ο Μάρτιος συνδέεται με την Σαρακοστή.
Είναι νηστεία ή ιδεώδης δίαιτα;
Πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε-επιλέξουμε ένα πρόγραμμα διατροφής με ή χωρίς άσκηση;
Μήπως επειδή το ακολουθούν οι φίλοι μας; Γιατί είναι της μόδας; Υποκρύπτει τάχα κάποιο «μυστικό» που τόσο καιρό δεν είχαμε κατανοήσει και που θα μας επιτρέψει να χάσουμε εύκολα, γρήγορα και θεαματικά βάρος;
Δύο κύρια κριτήρια αξιολόγησης θα ξεχώριζα:
1) Σαφής απώλεια βάρους και μάλιστα σωματικού λίπους
2) Όχι βλάβη της υγείας αλλά πιθανή βελτίωση της (χοληστερόλη, HDL, LDL, τριγλυκερίδια, υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης κ.λ.π.) Η βελτίωση αυτή μπορεί και να προκαλεί πνευματική εξύψωση και συναισθηματική σταθεροποίηση.
Σε αυτά θα προσέθετα και ένα τρίτο: Την διατήρηση των αποτελεσμάτων, κάτι που σχετίζεται με πιθανά πνευματικά και συναισθηματικά αποτελέσματα.
Ζητάμε λοιπόν, μείωση θερμίδων αλλά και πρόσληψη συνδυασμού με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Ας μην θεοποιούμε τους προγόνους μας του Βυζαντίου ή της αρχαιότητας. Ούτε όμως να τους θεωρούμε και αμαθείς. Οι άνθρωποι , με λιγότερο καταιγισμό πληροφοριών, είχαν αρκετή Γνώση, κάποιοι και Σοφία.
Δεν παραβλέπουμε κάποια πειράματα όπως του Αλεξανδρινού ιατρού Ηρόφιλου, που βύθιζε νυστέρια στον εγκέφαλο των μελλοθάνατων για να μελετήσει τη λειτουργία του. Η΄ κάποιον βασιλιά που διέταξε να σφάξουν τρεις ανθρώπους, που είχαν κοιμηθεί, περπατήσει και αδρανήσει μετά το φαγητό, ώστε να δει ποιος χωνεύει καλύτερα.
Κυρίως βασίζονταν στην Παρατήρηση και στην Σκέψη. Συμπύκνωση της πρακτικής εφαρμογής της Αρχαίας γνώσης με στόχο τη διατήρηση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, σε συνδυασμό με την ορθή (και εποχικά) διαχείριση των αποθεμάτων των τροφίμων.
Βλέπουμε λοιπόν στη νηστεία της Σαρακοστής σύνθεση, πολλά σε ένα. :
-Στροφή σε φυτική διατροφή, με ολιγοθερμιδικά προϊόντα.
-Μείωση των προσλαμβανομένων θερμίδων.
-Κατάργηση των χοληστερινούχων ζωικών λιπών.
-Συνδυασμός τροφών αρκετά ικανοποιητικών.
Παράλληλα, η έννοια της δοκιμασίας, με την διαβεβαίωση πως μπορείς να αντέξεις και να τα καταφέρεις, πως δεν θα πάθεις τίποτα, τονώνει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, ευοδώνοντας το τελικό αποτέλεσμα, που το ενίσχυε και η προσήλωση σε έναν ανώτερο, ιερό σκοπό.
Διαπιστώνουμε λοιπόν μια αξιόπιστη, δοκιμασμένη μέθοδο, με απλούς, κατανοητούς και εφαρμοσμένους κανόνες, θετικό προσανατολισμό σκέψης και ηθικές ανταμοιβές, που συμβαδίζει και με τον κύκλο της παραγωγής (αυγά, γέννηση αρνιών, κ.τ.λ.)
Στο παρελθόν δεν έλειπαν οι διαμάχες και τα αντικρουόμενα ιδεολογικά και πνευματικά ρεύματα. Ο Αρχαίος Ελληνικός κόσμος λάτρευε την ανδρεία, την γενναιότητα, το κάλλος, το ωραίο γυμνασμένο σώμα, τον αθλητισμό, το κυνήγι, τον χορό, ακόμη και κάποιες οργιαστικές τελετές. Σε αυτήν τη χαρά της ζωής, οι ανατολικές επιδράσεις του Χριστιανισμού, αντιπαράθεσαν την πνευματική εξύψωση μέσω της καρτερίας, της σωματικής δοκιμασίας και του ασκητισμού.
Έτσι λοιπόν, η νηστεία, προτάσσοντας την αυτοεπιβολή, δεν συνδυάζεται με την έντονη σωματική δραστηριότητα και πρόσθετη καύση θερμίδων που συνίσταται στον σημερινό «καθιστικό» άνθρωπο.
Ώστε το δίλλημα παραμένει:
Δίαιτα, γυμναστήριο, αθλήματα ή καρτερία και αυτοεπιβολή;
Κάντε την επιλογή!
Και προπαντός, τηρείστε την!
Βασιλης Ρώτας
Παθολόγος
Διαβάστε περισσότερα άρθρα...