Μετά από μία αποτυχία στις εξετάσεις τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι ποικίλα και αφορούν, όχι μόνο τον μαθητή που απέτυχε, αλλά και την οικογένειά του, ακόμα και τον κοινωνικό του περίγυρο πολλές φορές. Πολλοί εκλαμβάνουν αυτήν την αποτυχία σαν μία αρρώστια που έπεσε μέσα στην οικογένεια, ή ακόμα χειρότερα σαν ένα θάνατο.

Τα πιο συχνά συναισθήματα είναι κυρίως απογοήτευση, κατάθλιψη, πτώση της αυτοεκτίμησης και της πίστης στον εαυτό μας και στις ικανότητές μας, τάση για αδράνεια και αίσθημα ηττοπάθειας.

Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να εμφανιστούν απώλεια ενδιαφερόντων και επιθυμίας για κοινωνικές σχέσεις, κλείσιμο στον εαυτό ή και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, κατάχρηση ουσιών, τάση για ατυχήματα κλπ. Το κλίμα αυτό πρέπει γρήγορα να αναστραφεί.

Οι γονείς θα πρέπει να είναι σε επαφή με το παιδί αυτήν την περίοδο και να είναι σε εγρήγορση αν παρατηρήσουν αλλαγές στη συμπεριφορά του, έτσι ώστε να ανιχνεύσουν έγκαιρα συμπεριφορές που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρότερες ψυχολογικές καταστάσεις.

Στην περίπτωση αυτή δεν θα πρέπει να διστάσουν να ζητήσουν βοήθεια από ψυχολόγο για να τους κατευθύνει πώς να χειριστούν το παιδί. Ακόμα και μία συνεδρία μπορεί να είναι πολύ διαφωτιστική και χρήσιμη.

Ολοι σε μια στιγμή μίας τέτοιας αποτυχίας μπορεί να νιώσουν αδύναμοι να διαχειριστούν την κατάσταση και να κολλήσουν σε μία μη παραγωγική και εποικοδομητική φάση.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε όλα αυτήν την δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση και να ωθήσουμε τον εαυτό μας ξανά σε νέους στόχους ;
-Καταρχήν, αποτυχία στις εξετάσεις δεν σημαίνει αποτυχία στη ζωή, δεν σημαίνει αποτυχία στις εκπαιδευτικές δυνατότητες και απουσία προοπτικής. Δεν είναι το τέλος του κόσμου!

-Θα πρέπει να κάνετε ένα ρεαλιστικό πλάνο επανεκκίνησης. Σπουδές και εκπαίδευση δεν είναι μόνο το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, σήμερα υπάρχουν πολλές εναλλακτικές εκπαίδευσης, προκειμένου να σπουδάσει και να εκπαιδευτεί κανείς σε αυτό που επιθυμεί και δεν θα πρέπει με τίποτα να το βάζει κάτω και να αδρανεί.

-Μην αφήνετε την αυτοπεποίθησή σας να πέφτει, να τονώνετε τον εαυτό σας και να του υπενθυμίζετε πάντα τα δυνατά του σημεία. Αν νιώθετε ότι τα έχετε χάσει, ρωτήστε τους δικούς σας ανθρώπους για το ποια είναι αυτά.

-Σκεφτείτε εναλλακτικά άλλες σπουδές που θα είχαν ενδιαφέρον για σας, αν αυτές που επιθυμούσατε δεν μπορούν με άλλο τρόπο να γίνουν. Σήμερα υπάρχουν άπειρες δυνατότητες. Οταν ένας άνθρωπος θέλει κάτι και το βάλει στόχο, θα το πετύχει με τον έναν ή άλλο τρόπο.

-Βγείτε από το σπίτι, επισκεφτείτε χώρους που θα μπορούσαν να δώσουν ερεθίσματα για εκπαίδευση (ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, βιβλιοθήκες, ΚΕΚ κλπ) ή προσωρινή εργασία. Μαζέψτε πληροφορίες, άρθρα, συζητείστε, ανταλλάξτε ιδέες και εμπειρίες.

-Επιδιώξτε να βρεθείτε και να μιλήσετε με ανθρώπους που μπορούν να σας βοηθήσουν. Μπορεί να είναι κάποιος παλιός καθηγητής του σχολείου ή του φροντιστηρίου ή και κάποιο άτομο από τον κοινωνικό περίγυρο που είχε ανάλογη εμπειρία και την ξεπέρασε και είναι αποκατεστημένο επαγγελματικά.

-Μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια. Μιλήστε με ένα ψυχολόγο να σας κάνει το προφίλ προσωπικότητάς σας για να αναγνωρίσετε τις ικανότητές και τις δεξιότητές σας και να αποκτήσετε μεγαλύτερη αυτογνωσία. Σε περίπτωση μίας αποτυχίας, χάνουμε την καθαρή εικόνα του ποιοί είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε και μία τέτοια ψυχολογική αξιολόγηση θα ήταν πολύ χρήσιμη. Μπορείτε επίσης να κάνετε και ένα τεστ νοημοσύνης ,όχι τόσο για να μετρήσετε το δείκτη ευφυίας σας, αλλά για να δείτε το εσωτερικό διάγραμμα των γνωστικών σας ικανοτήτων και αυτό να σας προσανατολίσει εκπαιδευτικά και επαγγελματικά.

-Αν κάνετε μερικά από τα παραπάνω θα δείτε ότι θα βρείτε λύσεις και διεξόδους, θα φύγετε από την αδράνεια και την απογοήτευση και θα ξαναποκτήσετε ενθουσιασμό και κέφι για νέους στόχους και επιτυχίες.


Δρ. ΙΛΙΑ ΘΕΟΤΟΚΑ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ-ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΙΓΙΝΗΤΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Πρόεδρος της Δράσης για την Ψυχική Υγεία

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...