Η κοινή ακμή εμφανίζεται συνήθως μετά την εφηβεία και υποχωρεί μετά από δέκα περίπου χρόνια. Χαρακτηρίζεται από μαύρα στίγματα,φλυκταινιδια και κύστες . Εντοπίζεται σε πρόσωπο, στήθος, ράχη, μπράτσα. Υπάρχει μία μορφή ακμής που ονομάζεται ροδόχρους ακμή. Είναι μία συνήθης δερματοπάθεια του προσώπου, αγνώστου αιτιολογίας, η οποία εμφανίζεται συνηθέστερα μετά τα σαράντα και διαρκεί ως και ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή. Η μορφή αυτή ακμής μπορεί να αποτελεί συνέχεια μιας κοινής ακμής χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητο, αφού δεν έχει αιτιολογική συσχέτιση.

Χαρακτηρίζεται από μόνιμο ερύθημα του προσώπου και εμφάνιση βλατίδων και φλυκταινιδίων . Τα φλυκταινίδια είναι σπυράκια με πύον τα οποία εντοπίζονται στο κέντρο κυρίως του προσώπου, δηλαδή στη μύτη, τα μάγουλα, το μέτωπο και το πηγούνι. Ο αριθμός των φλυκταινιδίων δεν είναι συνήθως μεγαλύτερος από δέκα με εξαίρεση τις βαρύτερες περιπτώσεις, ενώ οι βλάβες εμφανίζονται πάνω σε λιπαρό δέρμα με ευρυαγγείες. Οι ευρυαγγείες συνήθως προϋπάρχουν των φλυκταινιδίων. Κάποιοι ασθενείς εμφανίζουν επιπλέον επεισόδια αιφνίδιου ερυθήματος που ενδέχεται να προκληθούν από μεταβολές της θερμοκρασίας ,ζεστά ποτά, αλκοόλ ,καφεινη, καυτερά φαγητά και ψυχολογικό stress.

Η ροδόχρους ακμή ή ροδόχρους νόσος στις βαρύτερες περιπτώσεις, αν παραμείνει χωρίς θεραπεία και δίαιτα, μπορεί να προκαλέσει υπερπλασία του δέρματος της μύτης λόγω της χρόνιας φλεγμονής των εν τω βάθει ιστών της μύτης, οδηγώντας στην εμφάνιση μιας πάθησης που λέγεται ρινόφυμα. Η ροδόχρους ακμή είναι μία χρόνια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις. Η ροδόχρους ακμή επιδεινώνεται με το αλκοόλ, την έκθεση στον ήλιο και σε θερμές πηγές γενικά, τη λήψη καφείνης ή τεϊνης, τα καυτερά και ζεστά φαγητά και ποτά. Το πόσο επηρεάζει τη νόσο το αλκοόλ το βλέπουμε από διάφορες γελοιογραφίες που απεικονίζουν κάποιο μεθυσμένο με κόκκινη χοντρή μύτη. Αυτό είναι το ρινόφυμα.

Η διάγνωση της ροδόχρου νόσου στηρίζεται στην κλινική εικόνα που συνήθως είναι τυπική, χωρίς να χρειάζονται εργαστηριακές εξετάσεις. Είναι σημαντικό η νόσος να διακριθεί από την κοινή ακμή, τη θυλακίτιδα από κάποιο μικροβιακό αίτιο, τα μετεμμηνοπαυσιακά συμπτώματα (αιφνίδιο ερύθημα προσώπου και εφίδρωση), την περιστοματική δερματίτιδα και τον ερυθηματώδη λύκο.

Θεραπευτικά εκτός από αποφυγή των επιβαρυντικών παραγόντων προτείνουμε ανάλογα με το πρόβλημα που εμφανίζει ο ασθενής. Έτσι αν εμφανίζει ευρυαγγείες προτείνουμε laser ευρυαγγειών. Οι συνεδρίες γίνονται μία φορά κάθε ένα με ενάμιση μήνα και χρειάζονται συνολικά περίπου 6-8 φορές για να υποχωρήσουν οι βλάβες.

Αν ο ασθενής εμφανίζει και φλυκταινίδια τότε προτείνουμε τοπική αγωγή με ειδικά ζελ πλυσίματος, κρέμες ή λοσιόν με αντιβίωση καθώς και αντιηλιακή προστασία για λιπαρά δέρματα. Αν οι βλάβες είναι βαρύτερες τότε προσθέτουμε και αντιβίωση από το στόμα, συνήθως τετρακυκλίνη, για το χρονικό διάστημα των έξι μηνών τουλάχιστον. Σε ανθεκτικές μορφές της νόσου μπορεί να χορηγηθεί και ισοτρετινοϊνη. Το ρινόφυμα διορθώνεται με τη χρήση laser CO2 ( διοξειδίου) το οποίο εξαχνώνει την υπερπλασία του ιστού της μύτης. Συνηθως οι συνεδριες είναι 1-3 αναλογα με την βαρυτητα της υπερπλασίας .Επίσης ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει τους εκλυτικούς παράγοντες της νόσου κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τέλος είναι σημαντική η αισθητική κάλυψη της ερυθρότητας του προσώπου με καλλυντικά παρασκευάσματα.

Η νόσος δε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι θεραπεύεται πλήρως. Αυτό που κάνουμε είναι να την ελέγχουμε και να τη διατηρούμε σε ύφεση, γι’αυτό και ο ασθενής θα πρέπει μα ακολουθεί τις οδηγίες που θα του δώσει ο δερματολόγος για το υπόλοιπο της ζωής του και να επισκέπτεται το γιατρό του κάθε έξι περίπου μήνες.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Θ. ΛΑΜΠΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ

---

Διαβάστε περισσότερα άρθρα...